Dat staartje ...

Ja, het handwerken gaat ook niet altijd over rozen...

Met veel plezier haakte ik alle vierkantjes van de Jungledeken en vol enthousiasme maakte ik ze vervolgens aan elkaar en legde ik het dekentje op de grond om een foto te maken en te bedenken hoe ik dan de rand zou haken.

En toen vond het toch wel een er-rug klein dekentje!

Het meetlint kwam erbij; 0,68 bij 1,04

Dat is het formaat voor een babydekentje en dat was nu juist niet de bedoeling. Jungledieren zijn leuk voor peuters!

Ergens heb ik een fout gemaakt in de berekening, denk ik achteraf.

Je baalt wel hoor; denk je aan de rand te kunnen beginnen en dan moet je nòg een heleboel vierkantjes erbij gaan haken...

Links maar een extra rij en onderaan ook.

Na een dag pakte ik de haaknaald maar weer op.

En na een paar dagen had ik de extra benodigde vierkantjes gehaakt. Ik moest alleen de dierenkoppen nog af maken en dat is best een klusje met alle kleine details. Dat geldt tevens als waarschuwing mocht je van plan zijn om ook zoiets te maken. Er zijn ook veel draadjes af te hechten!

Maar ik was wèl blij toen de extra rijen er ook aan zaten. Dat was slechts van korte duur, want toen ik het dekentje op de grond uitlegde, schrok ik... Zie je het ook?

De nieuwe vierkanten 'bobbelen' allemaal; ze zijn te groot...

En ik denk dat ik er nu achter ben waardoor dat komt. Ik heb er garen bij gekocht en ik denk dat die draad toch iets dikker geweest is... Tijdens het haken heb ik dat niet gemerkt, echt wel dom van me want de vierkanten zijn beduidend groter uitgevallen. Trouwens ook bij een enkel 'oud' vierkantje zie je dat in de deken.

Je snapt dat ik nu echt BAALDE....

De volgende morgen ben ik maar met Corrie gaan sparren, via whatsapp... 

En nu zijn er verschillende mogelijkheden;

1. De nieuwe grotere vierkantjes met een half maatje kleinere haaknaald opnieuw haken

2. Alle grote vierkanten er weer afhalen en een hele brede rand haken

3. Om alle oude vierkanten een extra rand haken zodat ze groter worden en dekentje dus ook

Pffffttttt..... dit is echt zo niet leuk!

Ik had er spontaan geen zin meer in en .... een week lang heb ik geen steek meer gedaan.

Maar ja, ik wist natuurlijk heel goed dat dit dekentje in de lade lag.

Op een goede dag besloot ik eerst maar eens de laatste zij- en onderrij los te halen.

Maar al gauw ging er meer los en toen dacht ik 'laat maar gebeuren'...

Ik hield allemaal kleine bolletjes over en besefte dat er nog best veel garen in gaat zitten!

De liniaal werd er bij gehouden, en ja... hier schrok ik toch wel van! Geen wonder dat de boel er zo raar uit zag; de verschillen zijn soms wel erg groot.

Ik besloot dat de vierkantjes mochten variëren tussen de 13,5 en 14 cm. Een beetje verschil heb je al snel en kan nog wel bijgetrokken worden.

De aanpak:

-    De stapel 14,5 werd helemaal uitgetrokken en opnieuw op gehaakt met haaknaald 4. 

-    De te grote vierkanten met de dieren heb ik uitgehaald tot de dierenkop en vanaf dat punt weer opnieuw op gehaakt. 

-    Over de stapel 13 heb ik lang zitten dubben, maar uiteindelijk heb ik dezelfde aanpak gedaan als met te grote vierkanten; maar dan wel met haaknaald 4 en losjes haken.

Toen ik eenmaal wist hoe ik de vierkanten weer goed van maat kon krijgen, was het balen voorbij.

Al denk je wel; hoe heeft dit nu kunnen gebeuren?

Ik denk dat er drie oorzaken waren;

1. Er is een fasen gehaakt, en dan kun je zomaar wat losser of vaster gaan haken.

2. Het verschil in garendikte heb ik niet opgemerkt.

3. Ik had per ongeluk twee verschillende maten haaknaald gebruikt (4 en 4,5).

Guus wilde graag helpen om alle dieren een plekje te geven en dat was nog een heel karwei.

Toen werd het opnieuw tijd om de vierkanten aan elkaar te maken en ik koos meteen een andere manier!

Er zijn nu vasten gehaakt met kastanjebruin aan de voorkant, en het maakt het geheel meteen een stuk pittiger.

De rand haakte ik uitsluitend met vasten; 2 toeren kastanjebruin, 1 toer crème en weer 2 toeren kastanjebruin.

Op dit moment weet ik nog niet welke bestemming het dekentje krijgt. Het wordt òf verkocht en de opbrengst gaat dan naar een goed doel, of het dekentje gaat opgestuurd worden naar iemand die het nodig heeft.

Nel en de poppen

Nel is een soort van moeder-overste van ons team bij de Kledingbank.

Ik vind haar een prachtmens! Ze is 74 geloof ik, en niets is haar teveel. 

Ze is gezegend met een grote portie energie en wilskracht, maar heeft ook oog voor de problemen om haar heen en m.n. de mens in armoede en nood draagt ze een warm hart toe.

Ze is christen en dat wil ze ook graag van harte uitdragen in haar beslissingen en daden. Ik vind dat zo mooi!

Nel gaat bijna ieder jaar naar Roemenië, om daar spullen te brengen voor een crêche en kleuterschool.

We krijgen op de kledingbank zoveel binnen, dat het er gemakkelijk e.e.a. aan linnengoed en klein kinderspul apart kan worden gelegd.

En ze neemt ook altijd poppen mee voor de kinderen! Nu had ze er een aantal die nog moesten worden aangekleed. Corrie kreeg een deel en de 2 popjes hiernaast mochten na een wasbeurt van Nel met mij mee. Het zijn kleine popjes, nauwelijks 30 en 25 cm lang.

Ik had niets meer voorradig wat ze pasten, dus ik moest aan de bak... Wat ik natuurlijk helemaal niet erg vind...

Ze hadden werkelijk niets aan en dat was natuurlijk zielig. Dus als eerste breide ik een onderbroekje voor de meisjes.

De eerste paar nachten hielden ze het niet droog, maar ja dat kan ik begrijpen na alle spanning en die wasbeurt van Nel...

Eerst maar eens een setje haken, dat is altijd gemakkelijker passen en aanpassen bij een klein popje.

Ik begon met een jurkje (deed inspiratie op uit Poppenmode en paste dat behoorlijk aan).

Haaknaald 3 en bijpassende katoen in een paar vrolijke kleurtjes.

Bovenstukje jurk:

Haak 38 lossen en 1 keerlosse en haak met vasten 1,5 cm heen en weer. De sluiting komt middenachter en de steken worden nu verdeeld. Voor de rugpandjes elk 7 steken, de armsgaten elk 5 steken en het voorpand 14 steken.

Je haakt eerst een rugdeel 3 cm verder vanaf de verdeling en dan ga je alleen nog met de buitenste 3  steken (schouder)1 cm haken. Het andere rugdeel doe je precies hetzelfde.

Met de 14 steken van het voorpand haak je 2,5 cm vanaf de verdeling en ga daarna met de 4 buitenste steken verder, daarbij aan de halskant nogmaals 1 steek laten staan. Na 4 cm vanaf de verdeling is het voorpand klaar.

Nu haak je het rokdeel in stokjes eraan en daarvoor meerder je elke 2e steek door daar 2 stokjes in te haken. 

En dan haak je net zolang verder (in verschillende tinten) totdat je het jurkje lang genoeg vindt.

Rondom zijn er vasten en kreeftsteken gehaakt met wit voor de afwerking. Aan de achterkant zijn 4 kleine lusjes gemaakt waar de knoopjes door kunnen.

De schoentjes had ik al eens eerder gehaakt en het originele Engelstalige patroon kun je HIER vinden (even naar beneden scrollen in de beschrijving)

't Kleinste popje wilde er natuurlijk ook leuk uitzien, dus gelijktijdig werd er ook voor haar iets bedacht en opgezet.

Ik breide een broekje met een kort rokje eraan met bovenstuk. 

Inspiratie vond ik weer in genoemd poppentijdschrift, maar alles moest wel qua maat aangepast worden.

Het broekplassen was inmiddels over en de dames hadden het met de dag beter naar hun zin.

Het poppenbedje van mijn 85-jarige buurvrouw kwam goed van pas en ik denk dat ik het nog een keertje verf en dan kan het misschien een volgend jaar mee met Nel naar Roemenië.

En toen sloeg het weer om en kregen de dames het koud! Tja, toen maar snel voor allebei nog een vestje gemaakt en intussen hadden ze ook wat privéspulletjes die ze eind deze week graag meenemen naar Roemenië. Dus de één kreeg een mandje en de ander een rugzak.

Onlangs gingen ze nog even op de foto met de poppen die Corrie had aangekleed en konden ze alvast even aan elkaar wennen voordat ze zaterdag op reis gaan!

Paddenstoelen en bladeren

Toen ik een tijdje terug die bloemen had gemaakt, vond ik het jammer dat ik klaar was. Nou ja, ik had er nog wel 50 kunnen maken, maar dat leek me onnodig.

Maar paddenstoelen en bladeren zijn ook altijd een mooi om te verwerken in art journals of op kaarten...

Dus ik tekende er een stelletje (na); eerst met potlood en daarna nam ik de lijnen over met een Micron pen en gumde ik de potloodlijntjes weg.

Daarna werd alles geschilderd en ik ben daarbij een beetje in herfsttinten gebleven.

Deze paddenstoelen heb ik met gouache gedaan, en ik ben daar wel fan van. Als je het waterig houdt, lijkt het wat op aquarel, gebruik je minder water dan dekt de verf redelijk. Het leuke is dat als je er een tweede laag op brengt deze mengt met de eerste laag. En dat heb je met acrylverf weer niet.

Als je op de foto klikt, dan zie je dat de zwarte lijnen van de micron pen wel wat vager worden, maar niet onzichtbaar. Bij gebruik van acrylverf zou dat wel gebeuren.

Alhoewel ik heel veel soorten penselen heb, gebruik ik de laatste tijd vooral deze puntige twee die op de foto staan. Het zijn maar goedkope exemplaren van A.C.tion, maar ze bevallen mij prima.

Bij de bladeren heb ik aquarel en gouache door elkaar gebruikt en dat gaf ook weer leuke effecten.

Inmiddels zijn alle bladeren en paddenstoelen uitgeknipt met nog nèt een randje wit eraan. 

En dan kun je er nog accentjes op aan brengen; het zwarte lijntje aanzetten, kleine details zoals streepjes of cirkeltjes toevoegen in zwart of juist wit, stipjes maken, een takje tekenen...

De paddenstoelen liggen nu even op een restje gelli plate papier, maar binnenkort zullen ze wel gebruikt worden.

Jullie recepten

Als ik het goed heb, dan zijn er 2 weken geleden door 17 dames recepten geplaatst. Ik had nooit gedacht dat er zoveel mensen mee zouden doen, echt heel leuk!

Inmiddels heb ik een bestandje gemaakt van al deze recepten en er voor gezorgd dat ik elk recept (met je naam eronder) één pagina beslaat. Soms moest ik daar je lay-out wel enigzins voor veranderen en je foto's verkleinen na het kopiëren. Ik hoop maar dat je daar geen bezwaar tegen hebt; laat het anders weten..

Wie dit bestand wel hebben in zijn postvak, kan mij een mail sturen.

Zelf doe ik alle A-4 tjes in plastic multomap hoezen en voorlopig houd ik ze op volgorde. Maar na verloop van tijd doe ik bv alle pasta recepten bij elkaar, de stamppotten, de salades...

De afgelopen weken had ik graag veel meer dan 2 van jullie recepten uitgeprobeerd, maar we hadden een familieweekend, ik was een paar dagen alleen, we aten onderweg iets...

Maar ik heb dus de Pilav van Irene gemaakt en ik moet zeggen dat we gesmuld hebben!

Het varkensvlees heb ik vervangen door kipdijfilet en de meeste ingrediënten heb ik qua hoeveelheid gehalveerd want we zijn maar met z'n tweeën. De salade erbij vonden we niet zo matchen, en intussen heb ik van een vriendin de tip gekregen om gesneden prei bij het vleesmengsel te doen. 

Ik ga de volgende keer ook andere rijstsoort gebruiken.

De Italiaanse plaattaart van Dini heb ik ook gemaakt, maar wel in een ovenschaaltje... Dus niks geen plaattaart. Ook hier zijn de meeste benodigdheden gehalveerd. 

Ik was bang dat ik vlees zou missen en heb dus wat reepjes katenspek toegevoegd. Het yoghurt-pesto mengsel had ik ook wat royaler gemaakt, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Er zat teveel vocht rondom het deeg waardoor het taai was en niet knapperig.

Maar de smaak van de groenten kwam goed tot zijn recht!

En nu ben ik benieuwd of jullie ook al recepten hebben gebruikt van de anderen...

Closetrol bloemen

Ik had weer eens iets leuks gezien, en het is nog heel simpel om te doen ook!

Je hebt alleen maar een leeg w.c. rolletje nodig, een schaar, wat verf en een fineliner. En natuurlijk een ondergrond waarop je gaat werken.

Ik maakte deze bloemen in mijn A-6 boekje van aquarelpapier, maar het kan ook op dunner papier als je met acrylverf werkt.

Bovenstaand YouTube filmpje laat precies zien hoe je te werk moet gaan en ik kan het echt niet beter laten zien. Maar goed ook, want ik heb bijna geen procesfoto's gemaakt...

Ik heb met twee kleuren acrylverf gewerkt, de rondjes in het midden zijn gestempeld met een dopje.

De lichtroze rondjes op de achtergrond zijn met bobbeltjesplastic gemaakt (zie je ook in het filmpje) en ik heb ze later nog wat gestippeld met een fineliner om het zwart weer terug te laten komen.

Toch nog oogst...

Eind juni schreef ik in een blogbericht dat we dit jaar zeer weinig pruimen hebben gehad en dat ik dacht dat dit door de droogte kwam. 

Bij nader inzien hebben we de pruimenbomen waarschijnlijk tè intensief gesnoeid dit jaar, waardoor ze weinig vrucht hebben gegeven.

Hoe anders is het met de peren!

Vorig jaar hadden we er ook al zoveel en toen heb ik een keertje stoofpeertjes klaar gemaakt, maar wij zijn er geen grote liefhebbers van.

Ik kan ze altijd aan de weg zetten en dan raak ik ze gemakkelijk kwijt, maar dit jaar wilde ik proberen om er perenmoes van te maken.

De peren zijn best heel hard, dus het schillen en doorsnijden kost wel even moeite.

De stukjes fruit besprenkel ik met citroensap.

Er gaat standaard een kaneelstokje bij en een klein laagje water.

Het bevalt me goed om de peren in de slow cooker te laten garen. 

Af en toe ga ik kijken en roer ik even.

Als ze rood gaan kleuren zijn ze goed.

Soms doe ik er ook één of twee appels bij.

Je kunt ook nog een vanillestokje toevoegen.

Intussen kook ik de glazen potjes uit en laat ik alles uitlekken op een schone theedoek.

De inhoud van de slow cooker giet ik daarna over in een pan voor op het gas. Ik voeg een beetje geleisuiker toe en wat kristalsuiker, soms nog wat kaneelpoeder.

Intussen proef ik een paar keer om te kijken wat er nog extra bij kan.

Iedere keer valt de smaak weer anders uit, en soms weet ik niet hoe dat komt.

Daarna gaat de staafmixer erin en wordt het een gladde moes.

En dan komt het leukste van alles; 

de potjes worden één voor één gevuld, het dekseltje gaat erop en ze gaan op de kop afkoelen, zodat ze vacuüm zuigen.

En voorlopig kan ik elke dag wel een pan perenmoes klaar maken; er is nog genoeg!

Valle Verzasca

Tijdens onze korte vakantie in Italië zijn we met z'n vieren naar Valle Verzasca in Zwitserland geweest.

Wij zaten eigenlijk vlak bij de grens...

Mijn zwager ging op de racefiets, een rit van ongeveer 63 kilometer met vooral veel stijgingen op de heenweg... 

En wij gingen met z'n drieën met de auto.

Onderweg liet Lydia nog allerlei leuke plekjes zien.

Als je de link aanklikt van Valle Verzasca, dan krijg je zo'n goed beeld van deze prachtige vallei dat ik er eigenlijk niks meer aan toe te voegen heb...

We zijn als eerste naar de 220 meter hoge dam geweest bij het stuwmeer Lago di Vogorno, wat gevuld wordt met smeltwater uit de omringende bergen. 

Ik snap achteraf niet dat ik zo weinig foto's heb gemaakt. Waarschijnlijk heb ik zò lopen genieten dat ik dat vergeten ben... 

Gelukkig had DH nog wel wat plaatjes geschoten.

Vanaf de muur wordt er aan Bungy jumpen gedaan.

Aan het einde van de vallei is een grote parkeerplaats en daar stonden ook campers. Ik vroeg me af of je daar ook mocht overnachten ...

Even zoeken via Google leverde me DIT op; wat leuk om te lezen! En je kunt dus voor ongeveer 10 euro daar overnachten. Op zich de moeite waard, want je kunt er wel een paar dagen doorbrengen voordat je alles goed hebt gezien.

Bijna aan het einde van de vallei is een prachtige waterval. Hier stort het water 70 meter over de rotsen de diepte in. Heerlijk verkoelend op zo'n warme dag...

Sommige dingen hebben we alleen maar vanuit de auto gezien, zoals de oude brug en al die rotsblokken in het water. En we zijn ook niet ver Sonogno in geweest.

Daar staan grauwe granieten huisjes met kleine balkons en houten trapjes. Echt heel leuk om te zien.

Lydia wist daar ook nog een handwerkwinkeltje...

Daar moest ik natuurlijk even gaan kijken!

Prachtige strengen vol en lappen wolvilt.

En de mooiste creaties te koop...

Maar echt ontzettend duur!

Daarna zijn we op een terras naast de kerk koffie gaan drinken.

Die kerk hebben we niet bekeken, maar ik heb hem later opgezocht en HIER kon ik toch het interieur zien. 

Ik ben dol op oude kerken en ga er graag naar binnen. Maar op de één of andere manier is er niet van gekomen.

Het was allemaal zò overweldigende mooi.

Wat me ook opviel was dat alles zo groen was!

Nu was er natuurlijk heel veel regen gevallen...

We zijn op een andere dag ook nog aan het meer geweest; aan de waterkant zag je nog steeds de ravage van het noodweer het weekend ervoor...

De mannen hebben gezwommen, maar de dames bleven liever droog.

Ook 's avonds heeft het meer z'n charme met al die lichtjes. Je zag nog wel toeristen lopen, en wij maakten daar onderdeel van, maar het seizoen liep duidelijk op z'n einde.

Het waren geweldige dagen en we namen prachtige herinneringen mee naar huis. 

Dit schitterende uitzicht is er één van...

Duits huis

Toen we half juni met vakantie in Duitsland waren, zag ik heel wat prachtige vakwerkhuizen. Deze huizen zijn gebouwd met een balkenstructuur. Het leek me leuk om ook eens huisje in die stijl te ontwerpen.

Deze keer begon ik met de onderkant en werden de vier muren daar elk afzonderlijk aan gebreid. Dat maakt wel dat je later de naden op de hoeken moet dichtnaaien.

De basis (onderkant) is een lapje van 40 steken en 24 naalden, waarvan de eerste en de laatste naald in ribbelsteek. Daarna kun je meteen doorgaan met het breien van de lange zijde.

Daarvoor brei je een teruggaande naald in beige en ga je daarna over in bruin.

Ik heb een Brick Stitch Pattern gekozen (nummer 6) bij het breien van het onderste deel.

En daarna weer 22 naalden tricotsteek in beige.

De goot is gemaakt met 7 naalden ribbelsteek in grijs, en ik heb daarvoor 2 steken extra gemaakt aan beide kanten zodat de goot iets uitsteekt. In de 7e naald (voorkant werk) brei je de steken parallel samen  met de lusjes van de grijze steken uit de 1e toer die je aan de achterkant van je werk ziet. Daarbij kant je ook meteen aan beide kanten die 2 steken extra weer af.

Dan volgt het dak; daarbij heb ik een andere kleur grijs gebruikt. Om het idee van dakpannen of leien te benaderen heb ik steeds 2 steken recht/ 2 steken averecht gebreid en dat na elke 2 naalden laten verspringen.

De smalle zijgevel is als volgt gemaakt; neem vanuit de basis aan de korte zijde 17 steken op en brei een teruggaande naald recht (beige) zodat je een ribbeltje krijgt aan de voorkant.

Dan maak je weer het brick stitch patroon.

Brei met beige en tricotsteek tot de hoogte van de goot; vanaf dat punt ga je elke toer aan de voorkant minderen aan beide kanten (1 r, ssk mindering, 11 r, 2 r samen breien, 1 r) waarbij de steken tussen de minderingen steeds minder worden. Als je nog maar 5 steken op je naald hebt, komt de laatste mindering; maak een dubbele overhaling en kant  dan de 3 overgebleven steken averecht af.

En zo ziet het er dan uit als alle wanden en dakdelen gebreid zijn.

Ik heb toen als eerste de dakdelen aan elkaar gemaakt door de allebei met de verkeerde kanten tegen elkaar aan te leggen en dan steeds de corresponderende steken recht samen te breien en af te kanten. 

Je krijgt dan een mooi randje bovenop, het lijken net nokvorsten.

Toen werd het tijd om de ramen en deuren erop te gaan mazen. Maar ik ben helemaal vergeten om daar foto's van te maken!

De luiken en het extra houtwerk heb ik gehaakt en er later aan vastgezet. 

En daarna zijn de naden met de matrassteek dichtgemaakt. De bodem en het dak hebben een kartonnetje gekregen om het huis een beetje in model te laten blijven.

Misschien komen er nog bloembakken...

Pasta pesto met snijbonen en broccoli (RvdM 1)

Vandaag beginnen we met een jaar lang recepten delen op iedere tweede vrijdag van de maand; RvdM ...

Voor degenen die dit voor het eerst lezen, vind je HIER alle voorinformatie en iedereen mag meedoen, ongeacht welk moment je ook instapt...

Vandaag deel ik een pasta-recept wat bij ons nogal eens in de herhaling komt.

Ik heb het ooit eens gevonden in een Allerhande magazine en inmiddels hebben we onze eigen variant.

Ingrediënten Pasta pesto met snijbonen&broccoli voor 2 personen:

• 150-165 gram pasta (Rigatoni, penne of fusilli)
• 200 gram ongesneden snijbonen
• 250-300 gram broccoli
• 1 ui, gesnipperd
• 125 gram champignons
• 125 gram ontbijtspek
• 125 gram verse groene pesto of een klein potje, b.v. Grand'Italie Pesto Alla Genove

1. Was de snijbonen, verwijder de steelaanzetten en snij ze in schuine stukjes van 1- 2 cm.  Snijd de broccoli in roosjes en was ze. Snipper de uit grof. Dep de champignons schoon en snijd ze in plakjes.
2. Verhit een hapjespan zonder olie of boter en bak het ontbijtspek in 5 minuten gaar; keer halverwege om en laat het op keukenpapier uitlekken. Fruit de ui in de nog vette pan en voeg de champignons toe; zet het vuur laag. 

      3. Kook de snijbonen in 8 minuten in een ruime pan met water beetgaar en voeg de laatste 4 minuten ook de broccoliroosjes toe.                       

      4. Kook intussen de pasta volgens de verpakking beetgaar.

      5. Laat zowel de pasta als de groenten uitlekken en voeg alles toe in de hapjespan met ui en champignons.

      6. Meng de pasta, groenten en pesto (breng eventueel op smaak met zout en peper) en verkruimel de ontbijtspek.

Bon Appetito!

Kijk zeker ook even bij de andere deelnemers van RvdM!

Judy - Daphne - Janny - Irene  - 

Conny - Mieke - Marthy - Céline - Josephine - 

Toos - Miriam - Annet  - Anita - 

Akkelien - Dini - Lot

ANWB salade van Lot

Misschien kennen jullie Lot; ze heeft geen blog, maar reageert wel op verschillende blogs.

Ze wilde graag een familierecept delen en heeft dat naar mij gemaild.

Ik vind dat zò leuk, dat ik er een speciaal blogbericht aan heb gewijd!

Lot schrijft:

Mijn ouders zijn vaak met kampeerreizen georganiseerd door de ANWB mee geweest, die waar het programma “We zijn er bijna” ook overgaat.

Vaak wordt er een gezamenlijke maaltijd georganiseerd waarbij iedereen wat te eten mee moet nemen.

Bij een van de reizen kwam een van de andere deelnemers met deze salade en mijn moeder heeft het recept gevraagd omdat ze het zo lekker vonden.

 

Vandaar de naam ANWB salade

 

Sindsdien staat hij in de top 10 van mijn recepten om voor meerdere personen te maken en is ook heerlijk bij de BBQ

 

Ingrediënten

1 pak droogkokende witte rijst

4 eetlepels mayonaise

4 eetlepels yoghurt

1 groot blik perziken

½ blik ananas

2 uien

2 lichtzure appels

3 bananen

zilveruitjes

zout

peper

klein beetje suiker

royaal kerrie

en wat vocht van de zilveruitjes

 

Bereiding:

 

Rijst koken en af laten koelen. De 2 uien heel fijn snijden; het grootste deel van het fruit klein snijden en alles (inclusief de andere ingrediënten) door de rijst mengen.

Proeven en eventueel nog van iets wat extra kerry of mayo naar smaak toevoegen.

Op een mooie schaal doen en garneren met de rest van het fruit en eventueel 3 hardgekookte eieren.

Het is ook prima om het een dag van te voren de basis te maken maar wacht dan met de bananen tot de volgende dag anders worden ze bruin.

Doe eens gek ...

DH had vorige week nog een weekje vrij en al heel lang had ik de behoefte om tòch nog even weg te gaan. 

Dat is bij ons dan eigenlijk vanzelf met de caravan, en dat brengt ook wel wat voorbereiding met zich mee en maakt ook dat je wat langer over de reis doet.

Na het uitje met de kids moesten we allebei even bijkomen en pas zondagavond begonnen we er weer over. Gaan we nu nog weg of blijven we thuis? En wat zou jij leuk vinden en wat is haalbaar...?

Persoonlijk had ik nog wel behoefte om de bergen te zien, maar ik zag het niet zo zitten om weer een eind met de caravan te rijden. Dus ik dacht aan een paar dagjes Drenthe of zo...

Maar ik voelde dat DH daar eigenlijk niet zo'n zin in had, al had hij het zeker gedaan als ik graag wilde!

En toen zei ik opeens 'ik denk dat jij nog graag naar Lydia wil gaan...' Ik was nog niet uitgesproken of ik zag het al aan zijn gezicht... Lydia is de zus van Peter en niet alleen mijn schoonzus, maar ook mijn vriendin! 

Ze was samen met haar man op vakantie in Italië, in een huisje bij het Lago Maggiore.

Ze had al een keer gezegd dat we welkom waren als we nog naar het buitenland wilden gaan...

En opeens zag ik het zitten, en dacht ik 'waarom eigenlijk niet?' We kunnen er in een dag zijn en 'doe eens gek!' 

Maar toen bleek het code rood te zijn in Italië en omgeving, wegens hevige regenval, en het was niet mis begrepen we toen we met elkaar belden. Tja, was het nu wel verantwoord om te gaan?

We hielden het nieuws goed in de gaten, lazen alle informatie en er bleken geen wegen weggevaagd te zijn. Dus we hakten de knoop door en gingen!

Het huisje is in een park in Brezzo di Bedero en bij aankomst konden we zo aanschuiven bij een eettentje waar L&T al zaten. 

Daarna reden we met z'n allen het smalle slingerpad naar boven naar het vakantiepark op zo'n 500 meter hoogte.

Omdat het een 6-persoonshuisje was, konden we nog kiezen ook waar we sliepen. En zo hadden we beneden een kamer voor onszelf, naast de badkamer. We sliepen als rozen die nacht!

En als je dan de volgende morgen zo'n uitzicht hebt vanaf het terras bij het huisje...

dan geniet je toch met volle teugen... 

Maar natuurlijk gingen we ook wat ondernemen; daarover volgende week meer ...