Communikaper

Ik had nog nooit van het woord 'communikaper' gehoord, maar kwam het tegen toen ik eens ging zoeken naar informatie over bepaald gedrag.

Je hebt het vast weleens mee gemaakt dat je iets vertelde aan iemand (of in een groep) en je bent nog niet uitgesproken of een ander haakte er meteen met een eigen verhaal op in en nam uitgebreid het woord.

In het ergste geval komt er niemand meer terug op jouw opmerking.

Ik maak het helaas best vaak mee en kan er soms kribbig van worden. 

Nog niet eens omdat ik dan mijn verhaal niet kan afmaken, maar ik vind het niet kunnen.

Toch zijn er mensen die het helemaal niet door hebben wat ze steeds aan het doen zijn. 

Soms zijn het praatgrage mensen, soms mensen die zichzelf graag horen praten.

Het gebeurt ook wel dat het mensen zijn die altijd leuke anekdotes weten en die dan uitgebreid beginnen te vertellen. Of ze weten gewoon veel van allerlei onderwerpen.

Maar het ergst zijn de mensen die altijd zelf in het middelpunt willen staan.

Ze vragen b.v. hoe je vakantie was... en als je dan kort aangeeft hoe het was, beginnen ze meteen uitgebreid over hun eigen vakantie te vertellen want daar was het hen om te doen!

Nog voordat je daar zelf naar kon informeren...

Er is een categorie mensen die altijd het gesprek naar zich toetrekt, en dat zijn dus communikapers! Ze weten niet van ophouden en soms hoor je een bepaald verhaal meerdere keren op een avond. Hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar het gebeurt en er wordt nog naar ze geluisterd ook.

Ik vermoed omdat het deels inponeert, maar vooral omdat mensen niet weten hoe ze het moeten ombuigen of afbreken. Je wil vooral niet onbeschoft lijken.

Maar ik denk dat een groot aantal communikapers zèlf onbeschoft is!

Eigenlijk ben ik er een beetje klaar mee. Als ik weer in zo'n situatie verzeild raak, probeer ik me bewust een houding aan te nemen alsof het me niet zo interesseert en zodra het kan, probeer ik er een draai aan te geven. B.v. door te zeggen 'maar even iets anders...' 

(tja, dan moet je natuurlijk wel intussen bedacht hebben wat je wil vragen of zeggen... en hoop je maar dat je niet weer een kwartier een verhaal moet aanhoren).

Maar je kunt zo het gesprek wel een andere richting opsturen.

Gemakkelijker is het als het bij iemand anders gebeurt. Iemand vertelt je iets en je haakt daar b.v. op in en dan is daar opeens de communikaper met een eigen verhaal... Vet irritant natuurlijk. Dan probeer ik me daarvan af te wenden (letterlijk en figuurlijk) en de aandacht weer terug te brengen naar degene die mij iets vertelde door een vraag te stellen.

Maar gemakkelijk is het niet en het vraagt ook wel wat oefening.

En soms zou je het liefst gewoon de botte bijl hanteren!

Platte beestjes

Het haken van flat amigurumi beestjes bevalt me goed en ik heb er intussen weer een paar gemaakt.

Iemand vroeg of ik ze voor de verkoop maakte of voor de kleinkinderen...

Nou, Guus en Moos vinden ze heel leuk en zouden ze graag steeds mee naar huis nemen. Maar ze hebben enorm veel knuffels thuis, dus ik vertel ze dat deze beestjes voor kinderen zijn die helemaal geen knuffeltjes hebben. 

Ik zou ze graag verkopen, maar heb weinig klandizie. Dus meestal gaan ze naar Stichting Babyspullen. Maar mocht je animo hebben; mail me gerust!

Uit het boekje Junglebeestjes haken maakte ik onlangs Kai, de krokodil.

Ik kreeg het boekje in 2021 voor mijn verjaardag en heb er al heel wat beestjes uit gemaakt, zie o.a. hier.

Ik dacht dat ik ze allemaal zo'n beetje had gemaakt en had het plan gevat om het andere deeltje van Christel Krukkert te bestellen, Boerderijbeestjes haken.

Laat ik nu toch nog saldo hebben op een Bol.com bon...

Ik weet nog steeds niet waarom ik dit aan appte naar Corrie (ach, we appen soms maar wat raak...), maar ze reageerde meteen met 'ik denk dat ik het boekje heb hoor...'

Tja, in dat geval kan ik beter de bon voor iets anders gebruiken...

Eerst Kai maar even laten zien... Hij kruipt overal heen en ik hoop dat hij m'n planten heel laat. Maar na een goed gesprek zei hij liever spinnen en vliegen te eten. Nou, die hebben we wel hoor...

Toen ik heb boekje van Corrie te leen had, begon ik meteen aan Carly, de koe! Dat was een heel bewerkelijk exemplaar, met het wisselend kleurgebruik.

Maar ik wàs intussen al begonnen aan Levi, de leeuw uit mijn eigen boekje. Levi haakte vlot weg; het scheelt zoveel als je geen kleurwisseling in de pootjes hebt.

En intussen ben ik alweer bezig met de volgende. Misschien vind je het snel gaan, maar in twee dagen maak ik gemakkelijk zo'n beestje... En als ik dan tòch in de flow zit!

Collage uitdaging winter-voorjaar 2025 (11)

Het gaat nu hard met de leuke uitdaging van Conny ; na vandaag nog maar één te gaan!

Vandaag een collage met de woorden 

pruimpaars-textiel-glas-in-lood-Engelse bus- tarieven

Ik moet zeggen dat het me deze keer vlot afging... 

Dat kwam misschien ook wel omdat ik het plaatje van glas-in-lood al eerder had gevonden en klaar had liggen.

En zo verging het me ook met het woord textiel; ik was het plaatje tegen gekomen en ik moest daarbij meteen denken aan onze juf op de PA die het had over 'technieken die stoffen doen ontstaan'... Tadaa... daar hebben we het woord textiel, dacht ik...

En we proberen toch allemaal een verhaal te weven met onze collages!

Pruimpaars was geen enkel probleem; ik had nog een heel leuk restje liggen van een eerder project en dat paste precies. Het is een oude boekpagina die geverfd is.

Van een Engelse bus had ik geen plaatje, dus die moest maar geprint worden. En wat fijn dat de kleuren zo raar doen bij onze printer, want nu was ie niet knalrood maar heerlijk pruimpaars!

Het strookje met getallen had ik kant en klaar in mijn knipselmap zitten en doet dienst als tarieven ritkaart moet je maar denken...

Voor mij was dit de gemakkelijkste collage tot nu toe; alles schoof zo heerlijk in elkaar!

En dan ben ik nu benieuwd naar wat de anderen maakten, klik ...

BBB

Nee, het gaat niet over de BBB, maar over de 3 B's...

Het was ergens in de herfst van vorig jaar, dat onze jongste zoon Robert met zijn vrouw Marjoke kwamen eten. Nu gebeurt dat wel eens vaker, maar deze keer was het speciaal afgesproken.

Ik had één of ander voorgevoel (maar dat had ik al wel eens eerder gehad) en jullie misschien nu ook al tijdens het lezen...

En al helemaal toen Robert tijdens het eten opeens opstapte en zei 'we hebben nog iets meegebracht voor jullie!' Hij overhandigde een linnen broodzak (hij bakt zelf ambachtelijk brood) en dit kwam er uit...

Oh.... oh.... wat geweldig leuk! We omhelsden het stel natuurlijk meteen en ik geloof dat het gesprek daarna nog maar over één ding ging... Nou ja, ding...

gewoon zonde om aan te snijden....

Maar het was allemaal nog heel pril en we moesten natuurlijk onze mond nog een poosje dichthouden hierover. Het is ook nog even heel spannend geweest, maar gelukkig werd het stel gerustgesteld na een paar echo's, en wij ook....

En toen kwam de 3e B, want Marjoke vroeg 'Ma, kunt u zulke broekjes breien?'

Ze had op Insta de leuke patroontjes ontdekt van Guri Pedersen (indiblomst).... en ja... ik snap dat ze die leuk vindt!

Het patroon werd besteld, en ook het garen.

We kozen voor Drops Alpaca in de kleur camel. Op het patroon stond aangegeven dat je 300 gram nodig had, tenminste ik dàcht dat dit er stond... Dus ik bestelde 6 bolletjes van 50 gram en nòg begon er geen lichtje te branden.

Pas veel later zag ik dat er voor de gekozen maat 300 yard stond 🙊

Voor het breien van zo'n broekje moet je wel wat ervaring hebben. Soms gebruik je een rondbreinaald, soms brei je even heen en weer en later heb ik weer 4 naalden zonder punt gebruikt. Je moet ook een beetje Engels kunnen lezen en al met al is het een fijn werkje met deze dunne wol op naaldnummer 3.

Het broekje is inmiddels al even af en natuurlijk had ik nog heel veel garen over...

Maar Marjoke had nog meer leuks gezien!

Want als je eenmaal van dit stijltje houdt...

Dit jasje/vestje vond ze ook erg leuk en ik moet zeggen dat het natuurlijk enig is om zo te matchen.

Er was ook nog een mutsje bij en zo kon ik na het breien van het broekje meteen door met het volgende.

Het garen is heel zacht en ook ideaal voor een baby om te dragen, denk ik. 

Maar je ziet dat het een natuurproduct is en wat me tegenviel is dat het breiwerk er soms wat onregelmatig uit ziet. Na een sopje wordt dit wel minder, maar helemaal weg is het niet.

Het vestje is bijna af, op de mouwen na. Want die moet je nog verder breien nadat je de steken op een hulpdraad hebt gezet.

Je breit dit vestje van bovenaf aan en begint bij de hals. Daarna meerder je steeds steken zodat je een mooie raglan krijgt. Eenmaal onder de arm bewaar je de steken van de arm op een hulpdraadje en ga je verder met het aan elkaar breien van de achter- en voorkanten.

Op deze manier krijg je nergens een naad, alleen net onder de arm moet je een paar steken aan elkaar zetten.

En daarna ga ik het mutsje breien en ik weet nu al dat er dan nòg garen over is!

Allemaal beestjes ...

Nou, het is wel weer raak opeens hoor... Ik heb de beestjes-maak-tic geloof ik.

Na het olifantje werden er in sneltreinvaart nog meer gemaakt!

Ik had al via Pinterest zitten struinen naar gratis flat amigurumi patroontjes, en heb ze HIER verzameld.

Als eerste maakte ik dit haasje en daar had ik alleen een YouTube filmpje van, dus ik moest veel geduld betrachten. Het was ook spannend, want ik had een restje roze katoen dat om een kartonnen koker was gewikkeld en had geen idee of ik genoeg zou hebben.

Gelukkig bleek dat wel zo te zijn; toen ik de voorkant van de haas af had en gewogen had bleek er nog ruim genoeg garen over te zijn. 

Intussen had ik het kokertje natuurlijk verwijderd.

Maar.... ik had niet gerekend op het òmhaken en samenvoegen van de voor- en achterkant!

Wat baalde ik daar van zeg... Maar ik had gelukkig ook nog een restje liggen dat dezelfde dikte had (haaknaald nr. 4), maar iets donkerder van kleur was. En nu het beestje af is, vind ik het helemaal niet storend.

Intussen was ik al een beetje verliefd op deze hommel en dat kwam ook omdat ik van Nel (mijn leidinggevende op de kledingbank) wat resten dikkere katoen (naaldnr. 3,5) had gekregen. En daar zat nu juist dat prachtige geel bij!

Het beestje is nog best arbeidsintensief om te maken; de pootjes en de vleugels en de sprieten worden allemaal los gemaakt en moeten ook tussen de delen voor- en achterkant genaaid worden. Ook het borduren van het 'gezichtje' is een dingetje.

Maar het is weer gelukt, alhoewel... ik kwam geel garen voor 6 vasten steken te kort en daar heb ik mee moeten smokkelen. Maar ik wed dat jullie er niets van zien:)

Och en nu zien jullie niets van de achterkant en hommeltje heeft nu juist van die leuke vleugels...

De hommel was nog niet af, of het volgende beestje was al in zicht. Mevrouw Lama ben ik hier tegen gekomen, maar ze is wel in een andere kleur gehaakt. Het is heel licht lila naar het grijs toe en dit garen voelt heel zacht aan en is ook geschikt voor haaknaald 4.

Nou, ze is nogal dromerig uitgevallen. Maar dat komt denk ik door die geborduurde oogjes.

De voorkant heeft nog kleine V-steekjes gekregen, maar dat zie je bijna niet.

Bij al deze beestjes haak je de voor- en achterkant apart als een lapje en haak je ze met een rand vasten door en door aan elkaar.

En zijn nog meer beestjes gemaakt, maar zij willen pas de volgende keer in de schijnwerpers :)

Collage uitdaging winter-voorjaar 2025 (10)

Vandaag de 10e collage van Conny's uitdaging, maar niet de laatste want er volgen er nog 2...

De woorden voor deze week waren 'duifgrijs-bubbels-zentangle-tram-fabelwezens'.

Meestal begin ik met de kleur; ik denk dat veel mensen dat doen. Het hoeft natuurlijk helemaal niet de achtergrondkleur te worden, maar vaak pakt het wel zo uit.

In mijn boekje zijn de pagina's intussen van lichtgeel naar roze gegaan (Hema boekje) en ik had bedacht om ze maar eens duifgrijs te verven.

Dat viel nog niet mee, want het roze kwam er nog doorheen. Maar ik had ook gouache gebruikt en dat is half transparante verf...

Dus er moesten nog een paar laagjes op; alsof je een muur aan het sauzen bent.

Bellen blazen vind ik nog steeds leuk om te doen, dus dat leek me een leuke invulling voor het woord bubbels.

Een tram kon ik toch echt niet vinden, maar ik vond wel iets op internet. En toen was ik zo dom om ook meteen 'tarief' op te plakken, maar dat woord komt pas volgende week!

Eerst dacht ik fabelwezens weg te laten, ik heb daar niks mee, maar ik vond toch nog een plaatje wat ik wel geschikt vond en heb dat ingekleurd. 

Zentangle was niet zo moeilijk, want ik heb daar een heel werkboek van en had ze voor het uitkiezen. Ik heb voor rood gekozen omdat die kleur weer terug komt in de bellenblaas.

En daarmee zitten alle woorden weer in de collage, maar dat is het dan ook voor mij deze keer... Heel blij word ik niet van deze uitwerking.

Wat zouden de anderen gemaakt hebben? Ik ga een kijkje nemen bij Conny...

Kleur boekje (2)

Het is al ruim een jaar geleden dat ik het begin van dit boekje liet zien. Maar intussen is het af en kwam ik erachter dat ik dit nog niet had gedeeld hier op mijn blog.

Alle pagina's zijn gemaakt met restantjes en de afmetingen van het boekje zijn 10 bij 10 cm.

Het is erg leuk om puur op kleur te werken, vind ik...

Ik houd wel van neutrale tinten

Het is maar een klein boekje, maar ik heb er met plezier in gewerkt. En allerlei kleine restjes hebben een mooie bestemming gekregen.

Het begin is er ...

Als vervolg op de handwerkdip kan ik je nu toch laten weten en laten zien dat die dip een beetje aan het overgaan is...

Het olifantje is een flat amigurumi en gemaakt uit verschillende delen. Hier vind je het gratis (Engelstalige) patroon. Het beestje is ongeveer 20 bij 20 cm.

Het lila meisjesvestje is inmiddels ook af. Ik heb aan de achterkant geen opening gedaan (zoals wel in het patroon stond) en ook de gehaakte randjes weg gelaten.

Het is echt een klein maatje geworden omdat ik het naaldnr. 3 heb gebreid. Het patroon gaf nummer 3,5-4 aan voor 3 tot 6 maanden. 

Inmiddels weet ik dat er vlakbij ons een inzamelpunt is, waar je de spullen kunt brengen. Hoe fijn is dat! Want dan hoeft het hier ook geen maanden te blijven liggen.

Collage uitdaging winter-voorjaar 2025 (9)

En alweer is het woensdag en tijd voor de challenge van Conny.

Voor deze week stonden de woorden petrol-glitter-creatief bezig zijn -scooter-identiteit op het programma.

Het is leuk om te kunnen vertellen dat het deze week van een leien dakje ging!

Ik vind petrol een prachtige kleur en kon zomaar kiezen uit een heleboel verschillende gelli plate prints.

Het woord identiteit is een lastige om uit te beelden en je kunt er heerlijk een tijdje over filosoferen. Hoe kijk je naar de dingen om je heen, welke waarden en normen heb je meegekregen en hoe hebben ze je gevormd en op welke manier is jouw visie tot stand gekomen... Nou, zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vond het plaatje wel passen bij deze gedachtengang.

Creatief bezig zijn kan op heel veel manieren en daarom heb ik voor deze afbeelding gekozen.

De scooter plaatste ik bewust voor de dame; het is een kleurplaat print, want ik kon niets vinden in mijn tijdschriften. En eigenlijk vind ik het wel leuk matchen met de stijl van de dame.

Glitter vond ik het lastigst om toe te passen in de collage, omdat het al snel een losstaand item kan worden. Maar volgens mij werken de perforator glittertjes nu toch wel een beetje verbindend...

En wat zouden de andere deelnemers gemaakt hebben? Ik ga bij Conny kijken!

Vooruitgang ... (zinboekje 11)

Afbeelding pixabay

VOORUITGANG

We bouwen aan onze vooruitgang:
kunnen steeds beter,
kijken steeds beter, 
weten steeds beter.

Telescopen,
microscopen,
ze ontrafelen en ontraadselen,
brengen ons verder -
tot op zekere hoogte.

Want... hoe kom je liefde op het spoor?
Hoe bouw je aan vrede op aarde?
Dat ontdekken, zou nog eens
een vooruitgang zijn ...

                                       (Greet Brokerhof- van der Waa)

 

Dag Februari (jaarboek 2)

Februari is een korte maand, maar ik vond dat altijd onzin om te denken want wat maakt die paar dagjes nu uit?

Maar ik moet zeggen dat ik verrast was toen we alweer op de helft van de maand zaten; voor mijn gevoel was het nog maar nèt Februari.

Februari is de sprokkelmaand en ik dacht altijd dat het iets te maken had met houtsprokkelen of het aanleggen van voorraden of zo... Niet dus, want op internet vond ik:

"Februari is sprokkelmaand: ontstaan uit een verbastering van het Latijnse spurcalia, de naam van een reinigingsfeest dat in februari werd gevierd. De benaming is aangepast onder invloed van het Nederlandse woord sprokkelen."

De uitspraak op mijn rechterpagina vond ik ook ergens, maar kan ik toch niet zo plaatsen. Als er nu 'lentedagen' had gestaan...

Begin Februari hadden we een aantal hèle zonnige dagen, na de donkere en sombere Januarimaand. Ik maakte op een zaterdagmiddag spontaan deze spread.

Dit jaarboek is ook heel fijn om zomaar wat 'probeersels' in te verwerken. Bijna elke week kom ik wel wat tegen waarvan ik denk 'zou ik wel eens willen proberen'. 

Meestal zet ik even weg in een mapje en met regelmaat kies ik dan iets uit. 

Ik ben niet iemand waarbij alles 'nuttig' moet zijn en een functie moet hebben, en zo is dit boek een mooie plek om al die dingetjes te bewaren.

De stitched circle liet ik al eerder ....... zien en ik combineerde deze met wat rest scheursels in neutrale tinten.

We waren ook allebei een week ziek in Februari en ik zat toen helemaal niet lekker in mijn vel en dat had ook weer te maken met een paar privé omstandigheden.

Dus is zat binnen en een beetje opgesloten, ook in mezelf opgesloten; vandaar dat huis...

En links wat vakjes waar ik persoonlijke notities heb gemaakt.'

De vakjes zijn gescheurd langs de verfrand met een liniaal (had ik gezien bij Janny); het zijn gewoon 'kladderrestjes' die ik meestal bewaar.

Ik had .... al een blogbericht gemaakt over vensterenveloppen en om dan maar in de sfeer van huisjes te blijven... Ik kwam een schetsje tegen en heb die deels met aquarel ingekleurd. Het is niet af, maar dat hoeft ook niet van mij. Dat geldt voor wel meer pagina's in mijn jaarboek; ik wil het niet al te perfect hebben ...

Al langere tijd wilde ik borduren op papier en in de Flow vond ik een mooie pagina die ik daar geschikt voor vond. Zonder vooropgezet plan ben ik te werk gegaan en inmiddels is deze spread van wat notities voorzien die met 'mijn februari' te maken hebben.

O ja, de rechterpagina is voor de helft een restant van de Flowpagina en met de chalkjes heb ik het 'landschapje' verder gekleurd.

Rest mij nog om de laatste pagina van Februari te laten zien... De achtergrond van de vogels was gebruikt designpapier in dit boekje en ik wilde het graag een beetje combineren met iets. Bij toeval kwam ik de vogels tegen en het schilderen van de rondje met gouache was ik al eens van plan. Ook hier zijn nog wat persoonlijke notities bij gekomen.

Op naar de maand Maart...; ik vind het nog steeds heel leuk om te doen!

Mijn favoriete plant...

Mijn favoriete plant, ja welke is dat? Binnenshuis heb ik graag groene planten en eigenlijk geen voorkeur voor een bepaalde plant.
Maar buiten in de tuin heb ik wel mijn favoriet, en dat is in de eerste plaats de Hortensia.

We wonen nu in ons derde huis en in elke tuin hadden we wel meerdere Hortensia's, waar we zelf voor gekozen hebben omdat we de tuin nog moesten aanleggen.

Maar in onze derde en huidige tuin sieren een aantal Boerenhortenia's en ik ben wèg van die planten. Er staan er 6 bij elkaar in een vak, omringd met en buxushaagje, maar die hebben helaas de geest gegeven.

Nu hebben DH en ik een verschillende kijk op deze plant, helaas. Hij vindt ze al snel te groot en te hoog worden en zou ze het liefst elk jaar flink snoeien.

Maar dan kun je het volgende jaar de bloemen wel vergeten. En dat is ook een keer gebeurd en op zich een jaartje niet zo erg, maar ik vind dat robuuste nu juist zo leuk.

In de herfst en in de winter laat ik de plant gewoon begaan en pas in maart knip ik de uitgebloeide bloemen eraf ergens vlak boven een flinke nieuwe knop.

Omdat ik niet wil dat ze helemaal verwilderen, snoei ik elk jaar ongeveer één derde terug tot bijna op de grond. Een beetje verdeeld over alle stengels zodat je het niet ziet.

Verder houd ik ook veel van gipskruid en lavendel. De gipskruidplanten worden wel elk jaar minder en ik denk dat ik ze eens moet vervangen.

Als je lavendel goed snoeit (klik), kun je er jaren plezier van hebben. Het fijne is dat deze plant goed tegen droogte en zon kan.

En dan de  stokroos, die vind ik ook enig om in de tuin te hebben, zo half tegen de muur van ons huis.                                                                Maar wat ik ook doe, ik heb er maar kort plezier van; de bladeren worden lelijk, ze knakken of verschrompelen na verloop van tijd... Kortom; het mooie is er snel vanaf. En ik snap daar niks van. Dus als iemand tips voor mij heeft? Moeten ze misschien ruim grond hebben, of mest?

En wat zouden de andere deelnemers te vertellen hebben over hun favoriete plant? 

Ik ga snel kijken bij:

Annemarie - Akkelien - Els - Conny - Marie-Louise - Marthy - Ria - Mieke - Ger-Janne - Janny - Angélique  - Sylvia - Ger - Miriam - Héléne - Kitty - Céline - Bettie - Daphne - Jeanne - Lot (via mijn blog)

En er is ook een dame die via een Nieuwsbrief mee doet, dat is Tineke.

Ik heb er onlangs hier iets over geschreven, maar je mag mij ook mailen als je je wilt abonneren op haar nieuwsbrief. Dan geef ik je haar emailadres.

En de volgende keer (4 april) gaan we het hebben over onze favoriete sport!

Favoriete bloem van Lot

Dit is een gastblogbericht van Lot...

Stokrozen

In mijn jeugd zag je die nog niet in Nederland. Maar toen ik zo'n 30 jaar geleden op een Franse camping stond met ernaast een grote tuin waar heel veel stokrozen stonden in allerlei kleuren was ik verkocht.
Toen woonde ik nog in een bovenhuis en op balkon kan je ze echt niet krijgen, in pot willen ze niet.
Tien jaar geleden verhuisde ik naar huis met tuin en verzamelde ik aan het einde van de bloeitijd allerlei zaden. Het is echt geen makkelijke plant, wil niet overal staan.
Maar in de voortuin kwam het eerste jaar een plant en aangezien ze pas het tweede jaar bloeien wist ik pas welke het was geworden:  een zachtgele! 
Twee jaar heeft die heel mooi en met 5 stengels prachtig gebloeid.

Op andere plek had ik een gekochte bijna zwarte staan, die ook zo mooi was en in de achtertuin een donkerrode.

Door kruisbestuiving werd de gele in de 3 jaren erna zachtroze aan de randen.  Toen sloeg hij een jaar over.

Maar in 2024 was hij er weer in gele vorm.
De zwarte heb ik na die ene keer niet meer teruggezien.  De rode wel gelukkig.

De zaden kwamen ook in de tuin van de buren  terecht, maar buurvrouw liet meteen alles plantjes die opkwamen door haar man verwijderen, ze vond het zo'n lelijke plant!  Wel heeft ze veel gladiolen en die vind ik nu weer helemaal niet mooi.

Ben heel benieuwd wat 2025 me gaat brengen.  Stokrozen leven echt hun eigen leven en zoeken plekken op om zich te wortelen, dwingen kan je ze eigenlijk niet.
Beetje eigenwijs daar hou ik van

Ben weer heel benieuwd naar alle andere blogs, het is echt leuk elke maand

Lot

Collage uitdaging winter-voorjaar (8)

En nog steeds vind ik het erg leuk om mee te doen aan deze uitdaging van Conny, alhoewel het soms hoofdbrekens kost...

De te gebruiken woorden voor deze week zijn: beige-kriskras-gouden boekjes- ijsvogel-pastoor

Ik had nog weinig voorradig bij de start van deze collage en dacht 'waar vind ik gouden boekjes en een pastoor?' De rest moest wel lukken, schatte ik in...

De achtergrond is gemaakt met een restje papier en chalk in twee tinten beige.

Toen ik zat na te denken over de gouden boekjes, bedacht ik me dat er nog een restje moest liggen van de boekenleggers, die ik vorig jaar maakte. 

M.b.v. een goudstift maakte ik daar gouden boekjes van.

In mijn kast liggen best wel wat vogeltijdschriften en in één daarvan vond ik een passende ijsvogel op een tak, die ik langer heb gemaakt omdat ik hem over de hele breedte wilde hebben. 

Maar wist je ook dat een ijsvogel helemaal niet van ijzige weersomstandigheden houdt? Ik snap dus eigenlijk niet waarom ie zo heet...

Kris-kras kostte me wat moeite; ik wilde het nu ook weer niet al te letterlijk nemen.

En toen herinnerde ik me een paar pagina's waar het ging over twee foto's over elkaar heen, en wat dat voor effect gaf... Ik heb het meest passende deel (qua kleur) eruit gehaald en hier gebruikt.

En toen nog het woord pastoor... Intussen wist ik hoe ik dat zou doen en ik had er lol in.

Het is nl. zo dat ik lid ben van een Facebookgroep over katten en één van die katten heet 'meneer Pastoor'. Zijn baasje plaatst regelmatig leuke berichtjes over meneer Pastoor.

Uiteraard is meneer Pastoor zwart!

En ik wìst dat ik het plaatje dat nu op de collage is gebruikt, ergens moest hebben...

Het kostte wat zoekwerk, maar het kwam boven water.

Meneer Pastoor zit daar toch echt mooi te wezen boven op de gouden boekjes!

Wat zouden de andere dames hebben gemaakt? Ik ga bij Conny kijken voor de linkjes...

Mysterie opgelost!

Toen DH eenmaal had gezien wat een schade het mysterieuze beest (zie vorige berichten) had aangericht, had hij er flink de smoor in.

Het hield hem behoorlijk bezig en met regelmaat ging hij zachtjes de keldertrap af om te gaan kijken achter het luik dat toegang geeft tot de kruipruimte.

Allerlei aantrekkelijke hapjes (pinda's, stukjes appel) werden eerst in de buurt van de val gelegd, en later in de val. 

Maar het beest was slim en waakzaam en liep nooit ver genoeg de val in!

We zagen wel dat er e.e.a. van de hapjes was mee genomen...

Peter was er helemaal klaar mee en zag al gebeuren dat we allerlei storingen kregen omdat kabels doorgeknaagd waren. Hij haalde gistermiddag bij Welkoop een grote klem en maakte een aller smakelijkst hapje klaar nadat hij Joop (onze mollenvanger) had gebeld voor informatie.

Joop dacht n.a.v. alle details van het verhaal eigenlijk aan een bruine rat, en gaf de tip om pindakaas bij het hapje te doen. Nou, als dit geen lokaas is; rauwe kip met appel en pindakaas...

De val werd met een stukje dekzeil eronder achter het luik gezet en we hadden er nog geen hoge verwachtingen van.

We gingen eten, deden de afwas en daarna moesten we nog een uurtje weg.

Natuurlijk ging DH zodra we thuis kwamen, als eerste weer kijken!

Niet te geloven... het beest had toe gehapt!

Met een forse tik van de klem is hij buiten westen geraakt en dood gegaan...

Toch een bruine rat, dus....!

En eigenlijk vind ik het dus gewoon zielig zoals ik rat daar zie liggen... Maar het kon niet anders, want hij hoort daar natuurlijk niet en richt veel schade aan.

Het mysterie is opgelost!