Jaarboek Juli

Omdat er wat extra pagina's zijn gemaakt deze maand verdeel ik ze maar over twee blogposten. Ik kwam erachter dat er een heleboel bladzijden over zouden blijven als ik maar een stuk of 8 pagina's per maand zou blijven maken. 

Nu heb ik niet altijd zoveel nieuwe dingen die ik wil uitproberen in mijn jaarboek en dat is ook de reden dat ik wat meer teruggrijp naar hoe ik het in mijn Bullet Journal deed.

Links onbewerkt, rechts een plaatje uit een Libelle kalender

Er stak een terra randje uit (links) en ik heb de rest daar op aangepast. De plaatjes komen van de genoemde kalender en met wat restjes is de pagina verder aangekleed.

Het plaatje rechtsboven wat het uitgangspunt voor deze spread. Het roze en groen is daarop aangepast en de cirkel was nog overgebleven van een vorig experiment.

Ik pak graag restjes die op mijn tafel liggen; de vormen inspireren me weer en het is meteen weer opgeruimd ook... Het papier rechts zat al in mijn junk journal en met stickers en letters vond ik het mooi geweest...

Het plaatje rechts had ik een keer bewaard (zat in de Flow) en de rest is er op aan gepast.

Ik had een keer een leuke uitwerking gezien van zoiets als ik hier links laat zien. Het zijn allemaal stukjes van verschillende pagina's. 

Binnenkort de andere helft van deze maand...

Veelbelovend

 

Het lijkt er op dat we een goed pruimenjaar hebben. Vorig jaar was dat niet het geval en achteraf bleek dat DH de bomen té ver had teruggesnoeid.

Van de 3 pruimenbomen is er nog maar één die goed vruchten geeft, de andere twee bomen zijn tanende en bijna dood. Daar moeten nieuwe voor in de plaats komen.

De pruimen die rijp zijn plukken we en omdat het steeds om kleine beetjes gaat vries ik het vruchtvlees in nadat ik ze heb schoongemaakt.

Dan kan ik straks in één keer een heleboel jampotjes vullen en wellicht mix ik de pruimen nog wel met ander fruit...

Ook de appelbomen doen het dit jaar goed. Sommige takken buigen diep door de zwaarte van de vruchten. Ik weet niet was voor soort appels het zijn, maar ik maak er sowieso appel-perenmoes van. Een kaneelstokje erbij en wat geleisuiker en je hebt een prima smaak.

Niet alle appeltjes worden groot en er zijn er ook genoeg die afvallen. DH raapt ze elke dag op en we leggen ze in een schaal.

De eenden zijn er gek op en het is zo'n leuk gezicht als ze komen snaaien!

Van de perenboom was het wat lastiger om een foto te maken. De stam is behoorlijk kaal en het fruit hangt heel hoog. Niet handig, maar het is nu eenmaal zo. 

Het zijn een soort stoofperen, en we weten ook niet welke soort het is. Maar in combinatie met de appeltjes levert het ons een heerlijk voorraadje moes op!

De bramen doen het helemaal goed dit jaar. Vorig jaar hadden we nog maar een klein takje, maar de plant is zeker 5 keer zo groot geworden. Elke week plukt DH een schaaltje, ik maak ze schoon en ze gaan in de vriezer.

En dan bij voldoende voorraad maak ik er bramensap van, of misschien ga ik ze ook deels verwerken tot jam.

Ik vind het erg leuk om te doen en wat te experimenteren met ander fruit er bij.

We hebben twee jaar geleden ook nog 4 bessenstruiken geplant, maar daar hebben we toch wat minder geluk mee. De rode bessenstruiken lijken verdwenen en hiernaast zie je één van de zwarte bessenstruiken, maar de besjes zien er maar raar uit en ik weet niet of het nog wat gaat worden...

Kussens

Eind september komt hopelijk onze nieuwe bank en aangezien deze heel anders is dan de huidige en ook een stukje groter, gaan we ook de inrichting van de kamer wat veranderen.

Geen grote ingrepen hoor, maar wel wat meubelstukken eruit en/of vervangen en waarschijnlijk ook een vloerkleed op de grond.

Al eerder liet ik een deel van dit gehaakte kussen zien. Het is gemaakt n.a.v. dit patroon, waarbij ik alleen het middelste deel van de deken haakte. Dat had ik niet zelf bedacht hoor, maar gezien bij Renate. Je vindt daar ook de link naar het leuke randje.

Helemaal af is het kussen nog niet, want ik moet nog een antracietgrijze hoes naaien waarop het haakwerk wordt vastgezet.

Het smaakte naar meer, maar dan anders... Omdat we een geel cocktailstoeltje willen en ik ook al een velours kussenhoesje in de kringloopwinkel vond, besloot ik een stoere overtrek te haken. Ik was wel gecharmeerd van dit motief. Helaas is het patroon niet zo duidelijk beschreven en ging ik een paar keer in de fout. 

Het leuke was wel dat ik 3 bollen had liggen (voor 1,60 uit de kringloop) en ze zo voor het pakken had. Maar de eerste bol was halverwege de voorkant op en toen was ik bang dat ik toch te weinig garen zou hebben. En intussen was ik ook aan het twijfelen aan het formaat.

Misschien toch beter om een wat kleiner exemplaar te maken; 40 bij 40 cm is ook heel leuk.

Dus... rie-ra-roetsj ....

Met een nieuwe bol heb ik 12 steken minder opgezet en ook nog eens een iets grotere haaknaald (5) gekozen. En het gaat nu als een tierelier...

Intussen borrelen er steeds meer kussenideeën in me op en dan ben ik nog zo 'slim' om via Pinterest nòg meer te gaan zoeken en voor je het weet heb je een heleboel opgeslagen :)

Mijn Vakje per Week is bijna af; alleen rechtsonder nog een vakje en een stukje rand.

Nog even doorbijten, al vind ik het best leuk om te doen. Na het borduurwerk wil ik het afwerken met een mooi open randje...

Intussen vind ik het borduren weer zò leuk om te doen, dat ik me heb aangemeld (na een tip van Willeke) voor de maandelijkse nieuwsbrief en freebee van Primrose Cottage. Ik vind de stijl en de patroontjes daarvan heel leuk.

En daarom heb ik bedacht om nog een vrij klein kussentje te gaan borduren in deze techniek, die ook wel Bargello Needlepoint wordt genoemd (als ik het goed heb...)

Onze nieuwe bank is warm antraciet en ik wil die tint terug laten komen met oker en gebroken wit in het bedoelde kussentje dat dan in het cocktailstoeltje kan liggen.

DH is weer twee weken vrij en ik houd ook een beetje vakantie. We vervelen ons gelukkig nooit. We zeggen altijd 'niets moet, alles mag'... en dat voelt heerlijk.

De maand juli in mijn jaarboek is al een heel eind op dreef; ook mèèr pagina's dan de vorige maanden, want ik kwam erachter dat ik genoeg bladzijden heb in het junk journal.

Verder ben ik nog steeds bezig met het schrijven van mijn verhaal, al gaat het nu iets minder vlot omdat ik op bepaalde dilemma's stuit en onvoldoende inspiratie heb om daar doorheen te komen. Maar dat komt wel weer...

De 'strop' ...

In het vorige blogbericht liet ik een filmpje zien van de zwanen die bij ons in de sloot zwemmen.

Bijna aan het einde zie je een blauwe touwstrop die aan een boom hangt. 

Sommige lezers kregen daar een naar idee bij, maar dat was geenzins de bedoeling natuurlijk... 

Ik heb was foto's gemaakt om te laten zien dat het helemaal niet eng is, want de strop hangt laag.

Jaren geleden heeft DH dit touw in de boom gehangen zodat de buurkinderen over de sloot konden zwiepen (voet of voeten in de strop) en dat hebben ze altijd met veel plezier gedaan.

Net als bij alles; bij tijden werd er veel gebruik van gemaakt (ook door familie of vriendjes) en dan weer weken niet...

Onze buurman heeft al snel een hardhouten opstapje gemaakt aan zijn kant, want anders was de beplanting de dupe.

Toen wij het gras opnieuw hadden ingezaaid aan de kant (na het uitdiepen van de sloot) heeft hij ook aan onze kant zo'n mooi opstapje gemaakt.

Het blijft een leuk tijdverdrijf, vooral als er iemand natte voeten haalt of in de sloot valt.

Onze Guus heeft dat ook een keer gehad, en op dat moment was dat natuurlijk voor hem niet zo leuk, maar even onder de douche en je bent weer schoon. En we hebben altijd wel een setje kleren liggen...

Babbeltje over van alles ...

Elke keer als ik me voorneem om iets te gaan schrijven, denk ik 'eigenlijk moet ik even wachten totdat ik ... dat of dat af heb...'

Maar aangezien ik nog niets af heb en de tijd verstrijkt, tik ik toch maar weer even een berichtje.

De vorige keer liet ik mijn borduurwerk zien en kreeg ik veel verschillende tips van jullie.

Ik heb besloten om het werkje in te lijsten met passe-partout, maar het zal nog wel even duren voordat het zover is. 

Misschien vind je het gek; maar ik hang maar heel weinig op in huis. Ik houd gewoon niet van vol en vind één schilderij mooi genoeg. En dan nog een schemerlamp of zo en dat is het...

Mijn eigen werk hangt eigenlijk nergens, ik geef er niet om.

Het volgende borduurwerk dat ik af wil maken is Vakje per week, waar ik in 2017 mee begon.

Dit is nu de stand van zaken en zoals je ziet ga ik niet de hele lap gebruiken. Ik was van plan om er een tafelkleedje van te maken, maar ik twijfel nu. We gaan binnenkort een andere salontafel doen en daar wil ik helemaal geen kleedje op hebben.

Er liggen nog 2 borduurwerkjes te wachten om af gemaakt te worden en daarna maak ik alleen nog maar kleine borduurtjes, zo heb ik me voorgenomen en bepaal ik van tevoren wat ik er van wil maken.

Ik ben ook een kussen aan het haken, tenminste... de voorkant. Het idee is om een antracietgrijze kussenhoes te maken en het borduurwerk aan de voorkant eraan vast te zetten.

Eind september krijgen we een nieuwe bank en daar wil ik een aantal leuke kussens op hebben, dus ik kan nog even vooruit.

Misschien herinner je je nog dat ik een tijdje geleden een filmpje op mijn blog wilde zetten, maar dat dit maar niet lukte. Inmiddels heb ik het op een andere manier verstuurd vanaf de mobiel van DH en als het goed is zie je nu familie Zwaan bij ons in de sloot zwemmen.

Na de regen en de zonnige dagen is het gras weer flink gaan groeien. Reden voor de boer - die ons land pacht - om weer te gaan maaien. Ze komen tegenwoordig met groot materieel aanrijden hoor; het past nog maar net door het laantje met de wilgen...

En zo gaat dat dan met maaien... De klus is in een wip geklaard!

PS Het filmpje laadt niet... ik hoop het een andere keer opnieuw te proberen...

So chic

Ja, dat is de naam van het borduurwerk dat ik de afgelopen week weer tevoorschijn heb gehaald en ook maar meteen heb af gemaakt...

Ik zat een beetje in een handwerkdip en ongemerkt moest ik terugdenken aan de prachtige borduurwerkjes van Willeke. En toen hoefde ik maar naar mijn beruchte witte kast te lopen om er één en ander uit te vissen. 

Ik besloot eerst maar eens verder te gaan met het borduurwerkje dat ik in 2021 startte. 

Er hoefde niet eens zoveel aan te gebeuren; alleen de rechter benedenhoek nog en wat kleine details. Het was maar een paar uurtjes werk.

Alleen... het punt is nu dat ik niet weet wat ik er mee zal doen. Ja, ik kan het in de doos bij de andere borduurwerkjes leggen, maar dat vind ik eigenlijk niet zo leuk.

Dus als jullie ideeën hebben?

Borduren is wel een beetje mijn zomerding. Ik weet niet zo goed hoe dat komt, misschien door het licht... Maar ik heb ook een daglichtlamp, dus daar hoef ik het 's winters niet voor te laten.

Intussen heb ik een volgend werkje uitgepakt, maar daar moet nog wel wat meer aan gebeuren en is ook wat fijner om te doen. Daar moet ik wel even aan wennen.

Fijn weekend allemaal!

Dag Juni ... (jaarboek 6)

We zijn alweer op de helft van het jaar 2025 en iedereen beaamt het; wat gaat de tijd toch snel!

De maandpagina maakte ik m.b.v. plaatjes uit een oude Libelle verjaardagskalender op een achtergrondje van scraps.

Ook deze plaatjes komen van dezelfde kalender en de afgeronde vakjes papier maakte ik aan de randjes geel met een inktkussen. Inmiddels staan ze vol met herinneringen uit de maand juni.
 

De 'pop' die je rechts ziet had ik al eens eerder gemaakt voor een bladwijzer. Ik wilde al langere tijd nog een beetje experimenteren met paspopjes en kleding.

De getekende 'koppen' links zaten nog in mijn tekenmap en kon ik nu ook weer gebruiken.

Deze spread maakte ik vlak na Pinksteren. De organist speelde dit lied na de preek en het trof me!

In mijn jaarboek is dit de laatste pagina van juni, maar op de één of andere manier wil Blogger niet meewerken bij het plaatsen in de juiste volgorde...

Rechts een acryltekening die ik ooit maakte (beetje bij moeten snijden helaas) en links een uitgeknipte kleurplaat. Dit alles n.a.v. de tropische temperaturen eind juni.

De rechterpagina is DP dat al in mijn junkjournal zat en ik wilde deze zo laten, maar wel een passende linkerpagina er bij maken.

Het werd een scrap collage vanuit mijn restenbakje en ik heb nog borduursteken gemaakt bij de rode bloem.

In mijn jaarboek is dit de 3e spread van juni, maar dat mag de pret niet drukken. Ik was gestart met de kleuren geel-groen, maar heb dit duidelijk niet volgehouden de hele maand.

Hier heb ik vloeipapier gebruikt en wat restjes van prints die ik nog had liggen. De appeltjes en rondjes maakte ik vorig jaar herfst. 

Mijn favoriete huisdier ...

Mijn favoriete huisdieren zijn onbetwist onze poezen! Dat zal geen verrassing zijn voor jullie, denk ik zo...

Als ik even een eind terug ga in de tijd, dan weet ik nog dat ik vroeger als 5-jarig meisje bang was voor een kat. Onze buren hadden een grote lapjeskat en die kwam soms over de schutting zetten en ik vloog dan naar binnen.

Op een zomeravond kwam een ouder nichtje van me op de fiets naar ons toe en ze had een jong poesje bij zich. Een poesje uit een nestje van de boerderij. 

Natuurlijk vond ik dat héél spannend, maar ze werd op tafel gezet en mocht een schoteltje melk leeg likken. Ik weet nu dat melk slecht is voor een poes, maar toen wisten we dat nog niet.

De volgende morgen stond ik meer óp de stoelen dan dat ik er op zat, want de kleine Loekie wist van geen ophouden en hing constant in onze kuiten.

Ik geloof dat het niet lang geduurd heeft of ik was mijn angst helemaal te boven en sinds die dag ben ik stapeldol op poezen!

Hier links zie je Loekie met mijn broertje Willem.

Loekie kreeg regelmatig een nestje met jonge katjes en dat vonden wij altijd heel leuk om mee te maken. Meestal raakten we ze her en der wel kwijt, maar hoe leuk was het toen we zelf een kleintje mochten houden...

Dit witte poesje noemden we Wolly, maar helaas bleef ze niet mooi wit en ging ze er grauw uitzien. 

Later is ze naar de boerderij van mijn vriendin verhuist en ik weet eigenlijk niet goed meer waarom dat was...

Na Loekie, hadden we nog een keer een hele zwarte poes en die noemden we Droppie. Dat was een hele brutale poes en ik weet nog dat ik ergens logeerde en het bericht kreeg dat Droppie dood was gereden. Dat hakte er flink in.

Daarna kregen we Tjoekie en die heeft heel lang geleefd. Toen wij trouwden is ze nog op de foto gegaan en ze is nog jaren bij mijn vader geweest nadat we allemaal het ouderlijk huis hadden verlaten. 'Ouwe dibbes' noemde hij haar altijd; hij had er veel gezelligheid aan.

Toen Peter en ik eenmaal getrouwd waren, vonden we het al snel leuk om twee jonge poesjes te nemen. We noemden ze Sampie en Moosie en het waren me toch rakkers. 

Ze hebben ook veel kapot gemaakt, want ze sprongen b.v. op de schoorsteen en braken een mooie vaas, vlogen in de gordijnen waar grote halen in kwamen en ze scherpten hun nagels aan de stoelbekleding.

Daarna volgde er een periode waren we geen poezen meer hadden. Onze jongste zoon Robert bleek astma te hebben en was allergisch voor o.a. katten.

Maar... op een dag (Robert was toen een jaar of 15) kwam DH thuis met een bananendoos en wat zat daar in?

Twee jonge poesjes... We waren natuurlijk meteen verkocht! De zwarte noemde we Boofy en de zwart met witte poes Spooky.

En tot op de dag van vandaag zijn Spooky en Boofy nog bij ons. Twee jaar lang waren de zusjes goede maatjes en daarna is het fout gegaan. Ze kunnen elkaar niet meer luchten of zien. Boofy hield zich altijd meer afzijdig en daardoor kreeg de spontane Spooky vanzelf wat meer aandacht. Op een dag heeft dat zich gewroken- zo denken wij.

Boofy is sindsdien wat aanhaliger geworden en heeft de portie aandacht ruimschoots ingehaald. Maar ze blijven lelijk tegen elkaar doen.

Ach, we kunnen er wel mee leven. Ze hebben elk zo hun eigen dingetjes en we genieten daar van!

Wil je meer lezen bij de andere deelnemers van deze bloghop?

Annemarie - Akkelien - Els - Conny  - Marthy - 

Ria - Mieke - Ger-Janne -Janny - Angélique  - Sylvia - 

Ger - Miriam - Héléne - Kitty - Céline - Bettie - 

Daphne -Jeanne - Lot (via mijn blog)

Huisdier en wat het voor mij betekent.

Dit is een gastblogbericht van Lot

Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden we 2x een kleine hond en later een rode kater Koen.
Toen ik ging samenwonen kwam ik bij schoonouders terecht die een Dierentehuis/trimsalon hadden.
Ze deden ook veel aan crisisopvang en zo kwam het dat ook wij een paar maal een hond voor een paar dagen in huis hadden. Was soms best lastig zo'n gestressede hond, die vaak niet goed gesocialiseerd waren.  Maar uiteindelijk werd er wel een goed huis voor gevonden.
We hadden zelf ook een hond en 2 katten, vlak voor we gingen scheiden gingen ze van ouderdom dood.  De tijd erna had ik al voldoende aan mezelf en puberdochter en full-time werken, daar paste even gaan huisdier bij.

Na een paar jaar gaan daten en huidige partner ontmoette bleek hij een Dobermann te hebben, na een half jaar kwam er een bruine bij die de ex-vrouw van een kennis ondoordacht als zo'n leuke puppy had aangeschaft. Op de foto staan ze beiden, het was zo'n leuk stel.

Daarna zijn er 2 gekomen die afgedankt werden door gezinnen om verschillende reden, en 2 jaar geleden overleed de laatste.  We waren ondertussen midden 70 en hadden besloten geen puppy te nemen maar weer een oudere hond die overgeplaatst moest worden te zoeken. Dat is een beetje mislukt, er kwam een van 15 maanden op ons pad, een hond aangeschaft in de Corona periode, maar ook daar hadden mensen zich op verkeken hoeveel werk opvoeden is en zeker een eigenwijze Dobermann.
Maar we zijn heel blij met haar en als ik zie hoeveel plezier mijn partner aan haar beleeft, en hoeveel meer beweging hij door haar krijgt dan heb ik er natuurlijk vrede mee en meegenieten.
Alle dieren hebben zoveel voor me betekent en vreugde aan het leven toegevoegd.
We hopen nog zo lang te leven om ook haar oud te zien worden, maar daarna zal er geen andere meer komen helaas.

Gebreide set voor Otis

Het is al een tijdje geleden dat ik het broekje liet zien (klik), maar inmiddels is de hele set af.

Het vestje had nog heel wat voeten in de aarde. Toen het uiteindelijk van de pennen afrolde, vond ik het wel er-rug klein....! Ik moest het nog blocken, maar ook daarna twijfelde ik ... zeker in combinatie met het broekje.

Daarom heb ik het ook nog een maatje groter gebreid, ik had toch garen genoeg.

Het kleinste vestje heeft Otis al aan gehad en het past hem nu heel goed.

En tenslotte heb ik het mutsje dat erbij hoorde ook gemaakt en het leek me leuk om ook nog slofjes te maken van hetzelfde garen.

De slofjes zijn nog iets te groot, maar dat is het niet erg. Voor nu is het veel te warm...

En zie je die gave kaart? Die kregen we van Angélique... Gave kaart hè?