Ja, het handwerken gaat ook niet altijd over rozen...
Met veel plezier haakte ik alle vierkantjes van de Jungledeken en vol enthousiasme maakte ik ze vervolgens aan elkaar en legde ik het dekentje op de grond om een foto te maken en te bedenken hoe ik dan de rand zou haken.
En toen vond het toch wel een er-rug klein dekentje!
Het meetlint kwam erbij; 0,68 bij 1,04
Dat is het formaat voor een babydekentje en dat was nu juist niet de bedoeling. Jungledieren zijn leuk voor peuters!
Ergens heb ik een fout gemaakt in de berekening, denk ik achteraf.
Je baalt wel hoor; denk je aan de rand te kunnen beginnen en dan moet je nòg een heleboel vierkantjes erbij gaan haken...
Links maar een extra rij en onderaan ook.
Na een dag pakte ik de haaknaald maar weer op.
En na een paar dagen had ik de extra benodigde vierkantjes gehaakt. Ik moest alleen de dierenkoppen nog af maken en dat is best een klusje met alle kleine details. Dat geldt tevens als waarschuwing mocht je van plan zijn om ook zoiets te maken. Er zijn ook veel draadjes af te hechten!
Maar ik was wèl blij toen de extra rijen er ook aan zaten. Dat was slechts van korte duur, want toen ik het dekentje op de grond uitlegde, schrok ik... Zie je het ook?
De nieuwe vierkanten 'bobbelen' allemaal; ze zijn te groot...
En ik denk dat ik er nu achter ben waardoor dat komt. Ik heb er garen bij gekocht en ik denk dat die draad toch iets dikker geweest is... Tijdens het haken heb ik dat niet gemerkt, echt wel dom van me want de vierkanten zijn beduidend groter uitgevallen. Trouwens ook bij een enkel 'oud' vierkantje zie je dat in de deken.
Je snapt dat ik nu echt BAALDE....
De volgende morgen ben ik maar met Corrie gaan sparren, via whatsapp...
En nu zijn er verschillende mogelijkheden;
1. De nieuwe grotere vierkantjes met een half maatje kleinere haaknaald opnieuw haken
2. Alle grote vierkanten er weer afhalen en een hele brede rand haken
3. Om alle oude vierkanten een extra rand haken zodat ze groter worden en dekentje dus ook
Pffffttttt..... dit is echt zo niet leuk!
Ik had er spontaan geen zin meer in en .... een week lang heb ik geen steek meer gedaan.
Maar ja, ik wist natuurlijk heel goed dat dit dekentje in de lade lag.
Op een goede dag besloot ik eerst maar eens de laatste zij- en onderrij los te halen.
Maar al gauw ging er meer los en toen dacht ik 'laat maar gebeuren'...
Ik hield allemaal kleine bolletjes over en besefte dat er nog best veel garen in gaat zitten!
De liniaal werd er bij gehouden, en ja... hier schrok ik toch wel van! Geen wonder dat de boel er zo raar uit zag; de verschillen zijn soms wel erg groot.
Ik besloot dat de vierkantjes mochten variëren tussen de 13,5 en 14 cm. Een beetje verschil heb je al snel en kan nog wel bijgetrokken worden.
De aanpak:
- De stapel 14,5 werd helemaal uitgetrokken en opnieuw op gehaakt met haaknaald 4.
- De te grote vierkanten met de dieren heb ik uitgehaald tot de dierenkop en vanaf dat punt weer opnieuw op gehaakt.
- Over de stapel 13 heb ik lang zitten dubben, maar uiteindelijk heb ik dezelfde aanpak gedaan als met te grote vierkanten; maar dan wel met haaknaald 4 en losjes haken.
Toen ik eenmaal wist hoe ik de vierkanten weer goed van maat kon krijgen, was het balen voorbij.
Al denk je wel; hoe heeft dit nu kunnen gebeuren?
Ik denk dat er drie oorzaken waren;
1. Er is een fasen gehaakt, en dan kun je zomaar wat losser of vaster gaan haken.
2. Het verschil in garendikte heb ik niet opgemerkt.
3. Ik had per ongeluk twee verschillende maten haaknaald gebruikt (4 en 4,5).
Toen werd het opnieuw tijd om de vierkanten aan elkaar te maken en ik koos meteen een andere manier!
Er zijn nu vasten gehaakt met kastanjebruin aan de voorkant, en het maakt het geheel meteen een stuk pittiger.
De rand haakte ik uitsluitend met vasten; 2 toeren kastanjebruin, 1 toer crème en weer 2 toeren kastanjebruin.
Op dit moment weet ik nog niet welke bestemming het dekentje krijgt. Het wordt òf verkocht en de opbrengst gaat dan naar een goed doel, of het dekentje gaat opgestuurd worden naar iemand die het nodig heeft.
Ik vind je een held hoor, dat je dat allemaal opnieuw ging doen. Maar... ik vind de deken nóg mooier geworden, ook door dat bruin
ReplyDeleteCrisis dat is echt enorm balen. Maar wat dapper dat je toch de uitdaging aan ging om het goed te krijgen. En dat is je zeker goed gelukt. Je mag met recht super trots zijn op dit mooie resultaat
ReplyDeleteTjonge wat een moed om alles weer los te halen en veel opnieuw te haken! De bruine "vakjes" vind ik inderdaad een verbetering ten opzichte van het origineel.
ReplyDeleteO balen. En wat dapper dat je het opnieuw ging doen. Maar hij is veel mooier nu met dat kastanjebruin.
ReplyDeleteO wat ellendig. Maar wat is het resultaat geweldig. Het bruine randje maakt er zeker een stoerdere deken van. Applaus voor je doorzettingsvermogen.
ReplyDeleteZit hier echt met je mee te balen!
ReplyDeleteWat een gedoe om het mooie dekentje in de goede maat te krijgen.
Eigenlijk had ik wel een andere oplossing bedacht.... een hele brede rand om de blokjes, dan werd het ook groter.
Maar dat vind je misschien niet zo mooi.
Hoe dan ook, nu ben je tevreden en ik vind het echt een beeldig dekentje geworden.
Zou bijna willen dat ik een kleuter was :-)
Denk haast dat je de volgende keer vaak gaat meten of alles nog klopt.
Uithalen is zo balen.
Je hebt echt veel geduld en moed gehad om toch weer op nieuw te beginnen. Maar uiteindelijk is het dekentje nu nog mooier geworden doordat je het met bruin aan elkaar haakte. Tis veel sprekender zo.
ReplyDeleteTjonge dat is echt balen. Je bent een doorzetter gelukkig en nu is het toch weer een mooie deken geworden.
ReplyDeleteHet uiteindelijke resultaat mag er wezen!
ReplyDeleteWat een werk was dat gelukkig is het goed gekomen je dekentje is prachtig.
ReplyDeleteHeel herkenbaar, als het niet goed zit of goed valt, is het alleen maar ergernis. Het is veel werk geweest, maar nu is het naar je zin en mooier. De afwerking met het donkere kleurtje is een goede keuze, prachtig. Fijn weekend, groet, Dientje
ReplyDeleteJeetje, wat heb je hier een moeite voor moeten doen maar het is echt heel gaaf geworden. En wat wordt Guus al groot, hij heeft al echt van die jongensbenen, zo leuk.
ReplyDeleteMijn hemel Elizabeth, pfffff BAAL even fink met je mee hoor, wat een
ReplyDeletetegenslag!!! En ik heb grote bewondering voor je dat je met zoveel
geduld weer aan de slag gaat. Maar uiteindelijk is het nu na opnieuw
weer heel veel werk het eindresultaat, zeker ook door de toevoeging van
de kastanjebruine tussenranden en buitenrand een JUWEEL geworden.
Denk als de extra effen blokken wel de goede maat gehad zouden
hebben dat je het misschien toch nog niet compleet zou vinden.
En nu met die randen is het helemaal TOP geworden, echt PRACHTIG!!!
Wat een doorzetter ben jij toch, maar dat was het dubbel en dwars waard en je had natuurlijk een prima hulp aan Guus.
ReplyDeleteHet dekentje is prachtig geworden, maar tjee wat een pech zeg!!
ReplyDeleteZe zeggen van uittrekken wel eens, 2 x plezier van dezelfde bol, maar ik kan me voorstellen dat jij daar in dit geval anders over denkt. Fijn dat je toch tot een goede oplossing bent gekomen en het nu zo mooi is. Het zou leuk zijn als het verkocht gaat worden voor een goed doel. Groetjes Juffrouw Ooievaar
Oh, wat een teleurstelling! Dapper dat je het weer oppakte, uit elkaar haalde, en deels opnieuw vierkantjes hebt gehaakt. En met het bruine garen dat je nu hebt gebruikt om ze aan elkaar te zetten, vind ik de deken er veel leuker uit zien, echt voor een stoer peutertje! Ik heb voor Troostdekentje ook een keer een deken gehaakt met vierkantjes, en ik besloot dat dat mijn eerste en laatste keer zou zijn, want al gebruikte ik dezelfde naald en garen, in mijn geval zat er toch ook best wat verschil in de maten, simpelweg doordat je nu eenmaal niet altijd even vast of los haakt.
ReplyDeleteHeel leuk wordt het . Ik had al eerder dergelijke dekentjes gezien maar me niet gerealiseerd hoe simpel de basis eigenlijk is. Ga het niet maken want heb geen toepassing ervoor .
ReplyDelete