Booties voor Heva

Een schoonzus en zwager van onze jongste zoon hebben een eerste kindje gekregen; een meisje met de mooie naam Heva.

Een kaartje sturen is altijd leuk en ik doe er ook vaak iets kleins bij. Dat werd natuurlijk weer iets voor de voetjes...

Deze booties zijn uit één stuk gebreid; er zit nergens een naadje en je hoeft alleen maar de begin- en einddraad af te hechten.

Ik vond het best een leuke uitdaging om ze te maken, vooral ook omdat er een speciale opzetmethode werd gebruikt. Het gaat om Judy's Magic Cast On en ik heb heel wat keren moeten kijken en oefenen om het onder de knie te krijgen. Maar dat komt ook omdat ik moeite heb met richting, wie weet gaat het jullie een stuk sneller af...

De foto tutorial van Knitty.com heeft me eigenlijk nog het meest geholpen. 

Ik houd van stap - voor - stap en iets lezen, dus misschien past dit ook meer bij mij.

Uiteindelijk heb je twee naaldjes met steken die aan elkaar vast zitten en daar ga je dan mee in het rond breien.

Veel mensen doen het liever met een rondbreinaald, maar ik ben fan van de bamboepennetjes.

En dan nu het gebruikte patroon van de booties ...  Ik kwam het tegen via Pinterest en het is nog gratis te downloaden ook, zowel in het Engels als in het Nederlands!

Er worden 4 varianten beschreven in het patroon, die allemaal op dezelfde manier beginnen. 

Ik was er helemaal wèg van! Je kunt het patroon hier op Ravelry vinden.

Deze groene booties gaan met een leuk kaartje naar Heva. En inmiddels heb ik ook een stel gebreid waarbij de flappen naar achter wijzen:

Dat leek me opeens logischer! De 10 steken die je extra moet opzetten heb ik nu vanaf middenvoor gedaan. 

Bij de vorige slofjes heb ik trouwens een mooie manier van afkanten geleerd; de tip stond in het patroon hoor... Het betreft de stretchy bind off methode waarbij je een extra omslag maakt en deze tegelijk met de steek overhaalt bij het afkanten. Je krijgt dat een mooi soepel randje, dat elastisch is.

Bij de groene en witte booties heb ik deze manier van afkanten ook weer gebruikt!

En dit is alweer het begin van een variant, ik wil nu het schoentje met T-bandje maken.

Zoek de verschillen ...

De laatste weken ben ik vol overgave bezig met het maken van babyslofjes. Ik heb wel vaker van die perioden gehad en dan vind ik het leuk om allerlei nieuwe patroontjes te proberen.

Via Pinterest kwam ik op Ravelry uit bij deze leuke Little Converse Knitted Booties. 

Het is een gratis patroon en heel goed beschreven en voorzien van ondersteunende foto's.

Ik ging aan de slag met naald 3,5 en het viel me zeker niet tegen. De meeste wat grotere babyslofjes vind ik dan grof worden, maar dit modelletje is echt naar mijn zin.

Er worden koordjes gedraaid en ze mochten op de foto. En toen zag ik het pas...

Ze zijn niet hetzelfde! Oh..., zie jij het ook?

Ik liet ze aan verschillende mensen zien, en ze zagen de verschillen niet. Pas toen ik zei waar ze goed moesten kijken, kwam het verschil boven water. 

Corrie zei heel laconiek; dan brei je toch nog van elk een slofje?

Ik dacht 'ja, doei..., daar heb ik geen zin in...' Maar ja, waarom eigenlijk niet?

Zo kun je ze toch ook niet als setje weggeven of verkopen...

Kijk, dit is toch beter hè... Ik ben blij dat ik mezelf even heb aangepakt!

En deze schoentjes ga ik zeker nog eens maken in andere kleurstellingen. Ze zijn vrij gemakkelijk te breien op 2 naalden en het model is goed.

Update: De linkerschoen op de bovenste foto heeft een grijs ribbeltje bovenop de neus...

Daphne was jarig

Vorige week was Daphne jarig en sinds we elkaars adressen hebben, sturen we ook met de verjaardag een kaart. Nou kan ik niet tippen aan het niveau van Daphne, dus ik vond het best moeilijk om iets te maken. 

Maar ik wist dat ze van lila houdt en ik had ook gelezen dat ze met haar man aan het klussen was in de woonkamer. Een tijdje terug hadden ze de slaapkamer gedaan en is er een nieuwe hobbykamer ingericht.

In een woontijdschrift vond ik een geschikte afbeelding van een woonkamer in lila. Geen idee of de kamer deze kleur gaat krijgen hoor...

Ik stanste een cirkeltje met vogeltjes; ze voeren overleg over de kleuren en dessins...

De waaier met staaltjes zit met een paperclip bovenaan de lichtlila kaart.

De binnenkant van de kaart kreeg ook nog een kleurtje m.b.v. een dp. Rondom even langs een inktkussentje gehaald en met dezelfde inkt werd ook Gefeliciteerd gestempeld.

Brandweerdeken deel 8

Ja, het laatste deel... Nou ja, niet helemaal want de rand volgt nog en een fotoshoot van de totale deken.

Iemand wilde weten hoe Guus het allemaal vindt; ik dacht dat Marthy het vroeg...

Nou, het gaat zo... Guus komt bij ons binnen en smijt zijn jas uit en rent naar de kamer waar de Griendkist staat. Dan wordt de klep snel open gedaan en trekt hij de Brandweerdeken eruit en legt hem helemaal uit op de grond. 

Op zijn gezicht een grote grijns en dan volgt er een zucht 'ik vind het zò mooi, oma...'

Ik vroeg hem welk stukje hij het mooist vindt, maar dat weet hij niet. Alles is even mooi zegt hij.

Nou, dan weet je wel waar je het voor doet hè...

Nog even over het vorige deel met de huizen. De ramen zijn daar allemaal geel en dat betekent dat de boel al in lichterlaaie staat. Ik vond het zelf nogal heftig aandoen, maar jullie kennelijk niet want sommigen dachten ook dat nu de bovenverdieping aan de beurt zou komen waar dan brand is uitgebroken...

Nee, dat is niet zo! De huizenrij heeft een plat dak en de ladders staan er om via het bovenraampje naar binnen te kunnen spuiten. Elke slang kan trouwens los gepeuterd worden vanachter de ladder vandaan, want het laatste stuk is niet vast genaaid. Zo kan er echt mee gespeeld worden.

En dan nu het laatste deel... Niemand van jullie heeft het kunnen raden en ik dacht nog wel dat het duidelijk was... 

Grappig dat velen dachten dat het de bovenramen zouden worden; dat had ik zelf nog helemaal niet in de vorm gezien, maar ik snap het nu wel!

Nee, het zijn de brandweer heli's die af en aan vliegen... Hierboven zie je mijn proefstukje. De zwarte accentstrepen zijn er later met een stiksteekje op gemaakt. Guus wilde eerst geen strepen, maar toen hij dit zag, ging hij overstag.

En zo is het dan geworden...

Op dit moment ben ik nog bezig met de rand en jullie krijgen t.z.t. het hele eindresultaat nog een keertje te zien!

Kaart voor de dominee

De predikant van de kerkelijke gemeente waar ik meestal de diensten bezoek, gaat naar een andere gemeente. Erg jammer, want ik luisterde graag naar zijn preken die helder en eerlijk waren en vooral in eigentijdse bewoordingen.

Hij gebruikte altijd hele duidelijke voorbeelden en bracht regelmatig iets mee om te laten zien.

Dat vind ik geweldig; goed voor jong en oud... en de beelden blijven je bij.

Ik besloot een kaart voor voor het afscheid te maken.

Na lang wikken en wegen heb ik een filmstrip en plaatjes uitgeprint. Het zijn allemaal afbeeldingen van voorbeelden die hij heeft gebruikt, meestal concreet.

Zo bracht hij een keer zijn bidstoel uit de studeerkamer mee, evenals een anker (teken van de hoop), met een dankdag had hij van tevoren geurkaarsen aangestoken (geur van dankbaarheid), kort geleden preekte hij over de wijnstok en de ranken en het enten van de rank op de wijnstok.

Bij een doopdienst mochten broertjes en zusjes een steen neerleggen bij de 8 andere die er al lagen. Toen ging de preek over de 12 stenen bij de Jordaan. 

Het voorbeeld van de mandarijn heeft te maken met de gaven van God, als partjes van een mandarijn.

Heel voorzichtig heb ik de witte delen van de filmstrip er uit gesneden en daarna kregen de plaatjes één voor één een plekje. Dat was een heel secuur werkje, want al het overtollige moest er weer af.

De strip is links aan de binnenkant van de kaart geplakt en rechts heb ik e.e.a. geschreven als herinnering en afscheid.

En dit is de voorkant van de kaart, die misschien ook nog wel even wat uitleg nodig heeft.

Een predikant is een voorbijganger en na een aantal jaren gaat hij meestal weer naar een andere gemeente. Dat betekent loslaten... De woorden 'confido et ire' (latijn) betekenen 'vertrouwen en loslaten'.

Rechtsboven staat 'Verbi Divini minister'  en dat betekent 'dienaar van het goddelijk Woord'; hij schrijft - zoals veel predikanten - dat altijd onder zijn stukjes in het kerkblad; vdm

Hoe heb ik het nu?

Bij onze Kringloopwinkel stuitte ik op deze prachtige pop! En ik was er niet eens naar op zoek. 
Meestal zijn de poppen hier bij ons niet zoveel soeps ...

Ook al ben ik op dit moment niet bezig met poppenkleertjes, deze dame kon ik niet laten staan.

Wat een lief gezichtje heeft ze hè... Echt een knappe pop! En de kleertjes die ze aan heeft zijn ook zo leuk. Wel hier en daar wat pluisjes, maar ja...  

Wat is dit jasje ook mooi gemaakt. Eerst dacht ik dat er een capuchon aan zat, maar het is een los mutsje.

Echt wel jammer van de pluisjes...

Corrie gaf de tip om de pluizentondeuse even te gebruiken. Natuurlijk!

Eerst maar even de broek onder handen nemen...

Wie schetst mijn verbazing... ! Ik stuurde meteen de verrassingsfoto naar Corrie, en die lag dubbel van het lachen...

Er volgde natuurlijk een discussie, o.a. of dit nu genderneutraal was... 

En hoe moet ik nu het popje aan gaan kleden?

Ik weet het nog stééds niet!

Brandweerdeken deel 7

Tja, de één vond het moeilijk en de ander had het al gezien bij de reacties...

En weer anderen vonden het wel erg klein om te kunnen zien. Ik snap het, maar kon echt niet meer laten zien omdat het anders wel heel gemakkelijk zou zijn!

Het waren inderdaad de pootjes van de ladder die je de vorige keer een heel klein stukje kon zien!

Maar het had nog heel wat voeten in de aarde voordat het zover was...

Ik had nl. verschillende plaatjes gezien waarbij je de ladder tegen de zijkant zag en ik vond dit gaaf om op deze manier in de deken te brengen.

Guus en ik bedachten dat de ladder dan tegen een huis kon staan.

Ik haakte verschillende proefstukjes, maar de ladder kwam echt niet goed uit de verf.

Daarna haakte ik hem gewoon 'en face' en dat oogde veel beter. Vooral toen ik 2 stokjes naast elkaar haakte.

Maar ja, om nu zomaar een rijtje ladders te maken, zwevend tegen de achtergrond...

Dus ik bedacht dat er een huizenrij moest komen met ramen en deuren. 

Het proeflapje viel goed uit en daarna heb ik het patroon op de pc gemaakt. Ik doe dat met een tabel, maar het kan ook in Excel.

Pas toen ik een eind onderweg was met dit gedeelte, bedacht ik dat het leuk zou zijn om brandweerslangen te punniken en ze erop te zetten. Gelukkig heb ik zo'n molentje en Guus en ik hebben ze samen gemaakt. Aan het uiteinde heb ik nog een grijze spuit gehaakt.

De slangen heb ik handmatig met naaigaren vastgezet en dat ging nog niet eens zo gemakkelijk.

Maar we zijn tevreden!

En dan nu voor de laatste keer het raadsel... Wie durft?

Slofjes voor Sarah ...

Natuurlijk wilde ik ook voor de kersverse Sarah iets maken. Het leuke is dat er eind vorig jaar ook al een Sara was geboren, òok een achternichtje. Ik maakte toen de babyslofjes van Juffrouw Ooievaar, of beter gezegd; ik had ze al liggen en eerder gemaakt.

Het leek me leuk om de slofjes nòg een keertje te maken, temeer omdat ik had gehoord dat ze zo goed pasten en de voetjes lekker warm hielden.

Ik begon met roestbruin (Saskia), maar vond ze zò grof worden dat ik ze heb uitgehaald. 

Volgende poging was met dunner garen en pompoen oranje. Dat werd mooi, maar toen het eerste slofje af was en ik ging wegen bleek ik te weinig garen te hebben voor de tweede slof.... Grrrrrr

En weer moest ik zoeken naar geschikt garen èn een geschikte kleur. Deze ouders zijn niet zo van roze gecharmeerd en houden van natuurtinten...

Gelukkig had ik nog een bol speciaal geel liggen, een mooie kleur vind ik zelf!

En kijk eens... ze zijn best schattig geworden toch? De houten knoopjes met het geel erin had ik nog liggen en pasten er precies bij.

Ik maakte er ook nog een bijpassende kaart bij, niet te zoetig maar wel een beetje baby-achtig.

Het was lastig om iets te vinden bij de geborduurde voetjes! Ik hoop maar dat de ouders het mooi vinden... 

Door het maken van die slofjes kreeg ik wel weer zin om variaties te breien. Op mijn Pinterest board heb ik genoeg verzameld, dus ...

Vorige week had ik dus een 'sloffenweek' en ik kwam erachter dat het ene patroon het andere niet is.

Ik geef niet zo snel op, maar als het niet naar mijn zin wordt dan roets ik het uit!

Wordt vervolgd...