We hebben toch zò iets raars ontdekt op Eerste Kerstdag...
Onze oudste zoon Arthur met zijn vrouw Petra kwamen met Guus en Moos koffie drinken.
We namen er een stukje kerststol bij en de jongens wilden wel 'chipjes'.
Die liggen bij ons in de kelder, onderin de vakjeskast...
De jongens mochten samen een zakje gaan kiezen in de kelder, maar Guus riep even later dat er allemaal lege zakjes in de grote zak zaten!
Dat vond ik wel hèel raar, maar misschien maakte hij een grapje...
Opa ging even kijken beneden en riep dat het inderdaad zo was. Maar ja, opa kan je flink bij de neus nemen dus wilde ik het zelf ook wel even zien...
Niet te geloven zeg... een heleboel zakjes waren 'aangevreten' en leeg, en nergens een spoor van een stukje chips te zien...
Guus had een kleine week geleden nog een zakje uitgekozen, toen hij uit school kwam. En omdat hij altijd zorgvuldig alles bekijkt voordat hij een keuze maakt, wisten we zeker dat de inhoud van de zak toen nog oké was.
Nu waren er slechts nog 4 zakjes intact. Tja, er viel dus nu weinig te kiezen.
Maar hoe raar is dit... Je denkt het eerst aan een muis, maar nergens zijn er keutels te zien in de kelder.
Wel zagen we wat kleine restjes van de zakjes... naast en achter de vakjeskast. We hebben goed gekeken in alle onderste vakken (de kast heeft geen achterwand en staat tegen de muur aan), maar verder niets aan getroffen. Er liggen daar ook pinda's in een plastic zak en er lagen afbakbroodjes...
Nu hebben we maar een kleine detective in de arm genomen en hopen we dat hij het mysterie kan oplossen...
En hij had natuurlijk gèen idee dat de camera op hem gericht stond i.p.v. op de sporen...