Franse sfeer vasthouden

En als je dan zoveel moois hebt gezien in Frankrijk, wil je graag die sfeer even vasthouden...

Ik had tijdens de vakantie al ideetjes voor onze tuin.

Eén daarvan is dat we een druivenplant willen poten bij de drager van de veranda. Daar kan hij mooi omhoog groeien en twee kanten opgeleid worden. 

Maar we wachten hier nog even mee tot de herfst.

We kochten een nieuw stuk tafelzeil voor de eettafel buiten. We kwamen dat tegen in de grote Franse supermarkt en als liefhebbers van lavendel en hortensia konden we dit niet negeren...

En wat is er dan leuker dan meteen even je tafel re-stylen met oude spulletjes!

Mijn violen hadden toch best wel 'geleden' in de vakantie. Onze zoon kwam ze om de dag water geven, maar zelf deed ik dat minstens elke dag en zorgde ik ervoor dat ze niet teveel in de zon stonden en bij een hevige regenbui beschut onder het afdak. En ik vis de slakken er steeds uit. 

Tja, dat kan ik natuurlijk niet van hem verwachten...

Dus het was wel een uitdaging om ze weer een beetje 'bij' te krijgen. 

Ik was wel verbaasd dat mijn armetierige Lobelia plantjes uit de supermarkt waren gaan bloeien en ik heb ze op het muurtje gezet en oh jongens... dat is toch echt een Frans sfeertje, of niet...?

En ons lavendelveldje in de avondzon dan...?

Onze hortensia's aan de voorkant doen het geweldig dit jaar! Even niet kijken naar de dode buxushaagjes, dat gaan we nog een keer aanpakken... Misschien wel iets met 'keien'...(net als in Frankrijk).

Wat een bloemen en wat een knoppen ...

Als ik er bij sta, dan blijf ik foto's maken...

En dan nog de Franse temperaturen die we hebben... Nee, het is niet moeilijk om de Franse sfeer nog even vast te houden!

Verkassen

Tijdens het laatste weekend van onze vakantie, gebeurde er iets onverwachts...

We zaten 's morgens bij de caravan koffie te drinken en opeens dachten we allebei hetzelfde!

- 'laten we een andere camping zoeken en verkassen...' -

Hoe kan dat nu, zul je je afvragen... Nou, dat had te maken met 2 dingen en de eerste was natuurlijk het gevalletje met de steile helling naar boven die de caravan moest maken om van de staplek naar de ingang te komen. 

Omdat we op de dag van vertrek heel vroeg weg wilden gaan en in één keer door naar huis wilden rijden, zagen we het niet zo voor ons dat de campingboss om 5 uur 's morgens ons met de tractor van de plek wilde halen.

En de tweede rede was dat we achterburen hadden gekregen in de vorm van 2 jonge stellen die een erg gezellig weekend van plan waren door te brengen met roken, drinken en kletsen en lachen tot een uur of half 3 's nachts..

IJsbloemen op de camping

Nu hadden we al een paar keer vlakbij een bordje gezien van een andere camping en we besloten daar eerst even te gaan kijken.

Nou, daar hoefden we niet lang over na te denken... Na overleg bleek er ook genoeg ruimte te zijn op Le Plan d'Eau en we zegden toe dezelfde middag nog met de caravan te komen voor 2 overnachtingen.

DH wilde het eerst met de mover proberen en ik had daar niet veel vertrouwen in eerlijk gezegd.

Maar goed, als het niet lukte, konden we de campingbaas vragen met de tractor!

Ik maakte een paar korte filmpjes van een afstand en ik laat er maar eentje zien, maar deze geeft ook niet goed weer hoe het in werkelijkheid was. Het eerste stukje ging nog wel, maar toen de caravan met er-rug veel moeite eindelijk boven was en er gedraaid moest worden op het ongelijkmatige plateau begaf de mover het... (en vergat ik verder te filmen)

Natuurlijk kwam er juist een auto aan die wilde passeren en van de camping af rijden en er nu niet langs kon! Gelukkig begreep de beste man wel dat we in een spannende episode zaten, maar toch...

De mover bleek een storing te hebben en DH verwisselde daarom maar de afstandsbediening en ja hoor... er kwam gelukkig weer beweging in!

Wat was ik blij dat de caravan eindelijk op de parkeerplaats stond! Dat doen we NOOIT meer hoor, zei ik... Maar ja, ik had het ook niet van tevoren kunnen voorzien; zo gaan die dingen nu eenmaal.

Zo, wat was ik blij toen we weer 'gesteld' waren. Deze camping is wel totaal anders, dat zie je al aan het terrein zonder hoogteverschillen. Er zijn mooie grote plekken onder de bomen en alles is ruim opgezet.

Een hele nette camping met een mooi zwembad en prima bar met snacks ...

En wat een sfeervol sanitair gebouw stond er...  zo leuk met dat oranje...

Deze camping stond dus aan het water, en gek genoeg hadden we helemaal geen last van muggen!

We hoefden maar een heel klein stukje te lopen om bij de Ardêche te komen. Het voelde er heerlijk koel, terwijl het toch zo'n 28 graden was.

We hebben de laatste dag op deze camping vrij rustig doorgebracht. Er was bovendien slecht weer opgegeven, behoorlijk slecht weer met waarschuwingen... En aan de lucht kon het je het 's middags ook goed zien dat er wat aan zat te komen.

We hebben aan het begin van de avond de luifel er maar afgehaald en de stoelen met het campingtafeltje veilig in de auto opgeborgen.

Maar vreemd genoeg bleef de regen en het voorspelde onweer uit... We hebben maar een paar drupjes gehad.

De volgende morgen ging de wekker om half 5 en om 5 uur reden we zo stil mogelijk van de camping weg. Het is prachtig om het dan langzamerhand licht te zien worden.

Onderweg (in de loop van de ochtend) zat ik te appen met een paar vriendinnen en adviseerden ze me om nog maar even van het mooie weer te genieten, want in Nederland was het maar koud... 14 graden...

We merkten wel dat het steeds bewolkter werd en op een gegeven moment kwamen we in de regen terecht en zagen we de temperatuur dalen. We hebben zelfs midden in een bui 8,5 graad gemeten!

De reis ging voorspoedig en na 1020 km rijden, waren we om kwart over 10 's avonds thuis.

En dat was ook weer heel fijn!

Dat Kraftboekje met collages ...

Even een onderbreking van de vakantieverhalen... 

Want een beetje variatie op de blog is altijd prettig!

Na de 10 collages met Conny had ik de smaak wel weer te pakken. Maar hoe nu verder?

Ik herinnerde me een boekje...

Ik wist nog wel dat ik het had en ook dat ik er met plezier in bezig was geweest...

Maar het moest toch van ver komen!

In 2022 liet ik op mijn oude blog hier het begin van het boekje zien. En ik herken me nog steeds in de werkwijze en herinner me het fijne gevoel bij het maken van dit soort collages.

Eind december van datzelfde jaar liet ik op mijn nieuwe blog hier nog een paar pagina's zien en daarna raakte het een beetje in de vergetelheid...

Ik vind het nog steeds heel leuk om vanuit de Flow illustratiekalender iets te kiezen en de rest daarop aan te passen. Zoeken naar papiertjes en plaatjes, iets tekenen, een compositie maken... 

Op elke pagina stempel ik het getal in letters; dat vind ik een mooi grafisch tegenwicht geven.

De illustraties uit de kalender zijn soms best maf en het is leuk om daarop door te gaan...

Soms kies ik puur intuïtief een illustratie om te gebruiken. Bij deze was het lastig om de linker tegenpagina te maken.

Onlangs heb ik alle kamerplanten verpot en ik bleef maar even in de sfeer...

Het papier dat ik vorig jaar van patronen voorzag, kwam nu goed van pas.

En ik heb zin om nog veel meer daarvan te maken, in allerlei kleuren!

Weg is die dip!

Aubenas, brood en moestuin

Voor de boodschappen gingen we steeds naar Aubenas, naar het Centre Commercial. Maar aan de rand van Ucel zat ook nog een bakkertje.

Je ziet nog net een stukje van de winkelruit (rechts), helaas hebben we geen betere foto... 

In de verte ligt Aubenas met het indrukwekkende kasteel.

Ik houd van Franse bakkertjes (sst... niet doorvertellen) en in het winkeltje op de foto hadden ze enorm lekkere croissants en heerlijk brood!

We kochten vaak een Pain aux céreales; bruin meergranen met zaden en pitten erin...

We zijn op een avond door Aubenas heen gereden en vonden het erg tegenvallen. Grauw, oud en vervallen, sjofeltjes en weinig sfeer. Alleen het kasteel vonden we eruit springen.

Vanaf een parkeerplaats hadden we later uitzicht over de stad:

Het stonk er vreselijk naar p.., dus we waren weer snel weg van deze parkeerplaats!

Dit wegje naar de camping bevalt ons dan beter... 

Bijna iedereen heeft wel een moestuin, zo leuk om te zien!

En naar dit huis heb ik vaak moeten kijken. Het lijkt niet ideaal zo vlak aan de weg, maar eigenlijk kwam er maar weinig verkeer langs. 

Op de foto kun je het niet goed zien, maar die inpandige overdekte binnenplaats met het trapje vond ik zò leuk! In het weekend zat de familie daar heerlijk bij elkaar... Een genot om te zien!

Ruoms

Ja, we zouden naar Ruoms gaan... En we bleven hangen in Balazuc!
Maar we zijn daarna toch nog doorgereden naar Ruoms.

Vlakbij dit leuke pleintje konden we de auto gratis parkeren en we besloten maar te zien wat er te beleven viel... Ik weet zeker dat het in het hoogseizoen hier behoorlijk druk is!

Van zo'n klimroos kan ik zo genieten!

Oh, en die geveltjes dan... daar krijg ik nooit genoeg van! 

Wat hebben ze ze hier mooi in ossenbloedrood geschilderd.

Het lijkt me wel wat om een heerlijke luie middag op zo'n balkon door te brengen...

Werkelijk overal waren boetiekjes en 'stalletjes' met allerhande spullen te koop. 

Maar ik kan heel goed 'kijken en niet kopen'...

En alweer zo'n mooi huis! Het is me opgevallen dat de huizen vaak beneden een garage of binnentuin hebben en dat er op de andere verdieping (en) gewoond wordt...

Op de terugweg haalden we nog even lekkere toetjes en DH was het helemaal zat na deze trip!

Ik ook hoor... ik lag in de caravan op bed uit te rusten...

En dan hadden we nog niet eens alles gezien! Want, we waren helemaal de Saint-Pierre-aux- Liens vergeten! Achteraf best jammer, want dat vind ik veel leuker dan al die boetiekjes!

Balazuc

We zouden naar Ruoms gaan en DH besloot een wat kleinere weg te nemen (D1) dan de gebruikelijke route. Het viel ons op dat het zuidelijke deel waar we toen doorheen reden agrarischer is en ook 'platter', maar natuurlijk zagen we wel de bergen verderop.

Opeens stonden we bij Balazuc en ik wist nog van een eerdere vakantie (2002) dat we daar met de jongens geweest waren en dat het een ontzettend mooi oud plaatsje is!

Dat werd dus plan ombuigen en halt houden...

Eh, het wordt wel een bericht met veel foto's denk ik...

De brug over de Ardêche waar je Balazuc binnenkomt, maar dan wel vanuit het dorpje genomen.

Het doet Middeleeuws aan en de huizen zijn tegen de rotsen aan gebouwd.

Deze foto is gemaakt vanaf de klokkentoren, die helemaal niet zo hoog was.

Bizar hè..., hoe daar een boom uit het gesteente komt zetten...

O, en dit moet ik jullie ook laten zien... Wat een vreselijk leuk tuintje en als je goed kijkt, stelt het helemaal niet veel voor. Maar het is de sfeer en de entourage. Thuis maak ik me druk om onkruid en hier is het gewoon leuk als er iets tussen de stenen uitpiept...

Ik bedacht ter plekke dat ik daar iets van kon leren! En er borrelden meteen allerlei plannetjes voor onze tuin naar boven.

En dit dan... is het geen plaatje?

En deze huizen zijn dus nog steeds bewoond...

Vol indrukken reden we de brug weer over, want ja... we waren eigenlijk op weg naar Ruoms...

Lummelen en de Duivelsbrug

Mijn man vind het altijd heerlijk om op vakantie een dag te lummelen, en het liefst zou hij dat elke morgen doen. Op het gemakje buiten ontbijten, een beetje aan de caravan of de auto rommelen, wat lezen, een rondje over de camping doen en hier en daar een praatje doen (niet in het Frans hoor), en een boodschapje.

En dan 's middags eventueel weg voor een uitstapje.

Ik ben 's morgen het meest fit en dan is het qua temperatuur ook nog lekker om iets te ondernemen.

Boven de 25 graden is voor mij niet fijn en in de middag is mijn energie al een beetje op.

Lastig dus om een compromis te vinden!

En zo gebeurde het dat we na een dag niet veel bijzonders gedaan te hebben, 's avonds toch nog een ritje wilde maken en ik stelde voor om naar Pont du Diable (Duivelsbrug) te rijden, want ik had op de toeristische kaart gezien dat het niet al te ver was en ook wel een leuk ritje.

Het was een bewolkte avond, en het viel ons op hoe hard de vrachtwagens hier rijden. Je mocht 90 op deze weg, maar hij zat vol bochten. We zijn twee keer uitgeweken op een zijstrook/parkeerplaats om de vrachtwagen kwijt te raken voordat hij in onze nek zat te hijgen. DH heeft zelf ook zijn vrachtwagenrijbewijs en kon maar niet begrijpen dat ze zò hard reden...

En daar is de Duivelsbrug dan.. We konden er vlakbij parkeren en waren de enigen die er rondliepen.

De brug ligt aan het begin van een rotskloof, 20 meter boven het groenblauwe water van de Ardêche.

Je kunt er hele mooie wandelingen maken en zelfs hardlopen; bij Marthy kun je daar veel meer over lezen. Wij hebben het maar heel rustig aan gedaan... en vooral genoten van de prachtige uitzichten.

Het was er doodstil, je hoorde enkel wat geluiden uit de natuur...

Vogüe

Bij de receptie hadden we meteen een gedetailleerde kaart van de Ardêche gekregen en al snel hadden we de mooie plekjes gemarkeerd.

Nu zijn we niet meer zo dat we perse alles gezien moeten hebben, maar we sommige dingen springen er wel uit en dat was het geval bij een paar leuke plaatsen.

We hebben de auto geparkeerd en zijn lopend verder gegaan. Al snel zie je dan het prachtige oude viaduct. Ik heb begrepen dat er vroeger een spoorweg liep en nu dient als fietspad. Op de terugweg maakten we onderstaande foto

We liepen tot in het oude dorp met de geplaveide straatjes en prachtige huizen...

Ik ben gek op dit soort huizen en teken graag straatjes in perspectief, dus ik kan vooruit...

En dan kijk je aan de rand van het mooie Vogüe zomaar weer uit op een wijnveld...

Het kasteel dat uit de 12e eeuw stamt, (we hebben het niet bezocht) is prachtig gerestaureerd en hier kun je prachtige foto's ervan vinden. en hier een filmpje.

We zijn ook nog in het kerkje geweest, maar zijn helemaal vergeten om er foto's van te maken.

Aan het einde van de middag hebben we nog een poosje op het strand bij de Ardêche gezeten.

Er waren enkele zwemmers, maar ons leek het nog veel te koud.