Vooruitgang ... (zinboekje 11)

Afbeelding pixabay

VOORUITGANG

We bouwen aan onze vooruitgang:
kunnen steeds beter,
kijken steeds beter, 
weten steeds beter.

Telescopen,
microscopen,
ze ontrafelen en ontraadselen,
brengen ons verder -
tot op zekere hoogte.

Want... hoe kom je liefde op het spoor?
Hoe bouw je aan vrede op aarde?
Dat ontdekken, zou nog eens
een vooruitgang zijn ...

                                       (Greet Brokerhof- van der Waa)

 

Dag Februari (jaarboek 2)

Februari is een korte maand, maar ik vond dat altijd onzin om te denken want wat maakt die paar dagjes nu uit?

Maar ik moet zeggen dat ik verrast was toen we alweer op de helft van de maand zaten; voor mijn gevoel was het nog maar nèt Februari.

Februari is de sprokkelmaand en ik dacht altijd dat het iets te maken had met houtsprokkelen of het aanleggen van voorraden of zo... Niet dus, want op internet vond ik:

"Februari is sprokkelmaand: ontstaan uit een verbastering van het Latijnse spurcalia, de naam van een reinigingsfeest dat in februari werd gevierd. De benaming is aangepast onder invloed van het Nederlandse woord sprokkelen."

De uitspraak op mijn rechterpagina vond ik ook ergens, maar kan ik toch niet zo plaatsen. Als er nu 'lentedagen' had gestaan...

Begin Februari hadden we een aantal hèle zonnige dagen, na de donkere en sombere Januarimaand. Ik maakte op een zaterdagmiddag spontaan deze spread.

Dit jaarboek is ook heel fijn om zomaar wat 'probeersels' in te verwerken. Bijna elke week kom ik wel wat tegen waarvan ik denk 'zou ik wel eens willen proberen'. 

Meestal zet ik even weg in een mapje en met regelmaat kies ik dan iets uit. 

Ik ben niet iemand waarbij alles 'nuttig' moet zijn en een functie moet hebben, en zo is dit boek een mooie plek om al die dingetjes te bewaren.

De stitched circle liet ik al eerder ....... zien en ik combineerde deze met wat rest scheursels in neutrale tinten.

We waren ook allebei een week ziek in Februari en ik zat toen helemaal niet lekker in mijn vel en dat had ook weer te maken met een paar privé omstandigheden.

Dus is zat binnen en een beetje opgesloten, ook in mezelf opgesloten; vandaar dat huis...

En links wat vakjes waar ik persoonlijke notities heb gemaakt.'

De vakjes zijn gescheurd langs de verfrand met een liniaal (had ik gezien bij Janny); het zijn gewoon 'kladderrestjes' die ik meestal bewaar.

Ik had .... al een blogbericht gemaakt over vensterenveloppen en om dan maar in de sfeer van huisjes te blijven... Ik kwam een schetsje tegen en heb die deels met aquarel ingekleurd. Het is niet af, maar dat hoeft ook niet van mij. Dat geldt voor wel meer pagina's in mijn jaarboek; ik wil het niet al te perfect hebben ...

Al langere tijd wilde ik borduren op papier en in de Flow vond ik een mooie pagina die ik daar geschikt voor vond. Zonder vooropgezet plan ben ik te werk gegaan en inmiddels is deze spread van wat notities voorzien die met 'mijn februari' te maken hebben.

O ja, de rechterpagina is voor de helft een restant van de Flowpagina en met de chalkjes heb ik het 'landschapje' verder gekleurd.

Rest mij nog om de laatste pagina van Februari te laten zien... De achtergrond van de vogels was gebruikt designpapier in dit boekje en ik wilde het graag een beetje combineren met iets. Bij toeval kwam ik de vogels tegen en het schilderen van de rondje met gouache was ik al eens van plan. Ook hier zijn nog wat persoonlijke notities bij gekomen.

Op naar de maand Maart...; ik vind het nog steeds heel leuk om te doen!

Mijn favoriete plant...

Mijn favoriete plant, ja welke is dat? Binnenshuis heb ik graag groene planten en eigenlijk geen voorkeur voor een bepaalde plant.
Maar buiten in de tuin heb ik wel mijn favoriet, en dat is in de eerste plaats de Hortensia.

We wonen nu in ons derde huis en in elke tuin hadden we wel meerdere Hortensia's, waar we zelf voor gekozen hebben omdat we de tuin nog moesten aanleggen.

Maar in onze derde en huidige tuin sieren een aantal Boerenhortenia's en ik ben wèg van die planten. Er staan er 6 bij elkaar in een vak, omringd met en buxushaagje, maar die hebben helaas de geest gegeven.

Nu hebben DH en ik een verschillende kijk op deze plant, helaas. Hij vindt ze al snel te groot en te hoog worden en zou ze het liefst elk jaar flink snoeien.

Maar dan kun je het volgende jaar de bloemen wel vergeten. En dat is ook een keer gebeurd en op zich een jaartje niet zo erg, maar ik vind dat robuuste nu juist zo leuk.

In de herfst en in de winter laat ik de plant gewoon begaan en pas in maart knip ik de uitgebloeide bloemen eraf ergens vlak boven een flinke nieuwe knop.

Omdat ik niet wil dat ze helemaal verwilderen, snoei ik elk jaar ongeveer één derde terug tot bijna op de grond. Een beetje verdeeld over alle stengels zodat je het niet ziet.

Verder houd ik ook veel van gipskruid en lavendel. De gipskruidplanten worden wel elk jaar minder en ik denk dat ik ze eens moet vervangen.

Als je lavendel goed snoeit (klik), kun je er jaren plezier van hebben. Het fijne is dat deze plant goed tegen droogte en zon kan.

En dan de  stokroos, die vind ik ook enig om in de tuin te hebben, zo half tegen de muur van ons huis.                                                                Maar wat ik ook doe, ik heb er maar kort plezier van; de bladeren worden lelijk, ze knakken of verschrompelen na verloop van tijd... Kortom; het mooie is er snel vanaf. En ik snap daar niks van. Dus als iemand tips voor mij heeft? Moeten ze misschien ruim grond hebben, of mest?

En wat zouden de andere deelnemers te vertellen hebben over hun favoriete plant? 

Ik ga snel kijken bij:

Annemarie - Akkelien - Els - Conny - Marie-Louise - Marthy - Ria - Mieke - Ger-Janne - Janny - Angélique  - Sylvia - Ger - Miriam - Héléne - Kitty - Céline - Bettie - Daphne - Jeanne - Lot (via mijn blog)

En er is ook een dame die via een Nieuwsbrief mee doet, dat is Tineke.

Ik heb er onlangs hier iets over geschreven, maar je mag mij ook mailen als je je wilt abonneren op haar nieuwsbrief. Dan geef ik je haar emailadres.

En de volgende keer (4 april) gaan we het hebben over onze favoriete sport!

Favoriete bloem van Lot

Dit is een gastblogbericht van Lot...

Stokrozen

In mijn jeugd zag je die nog niet in Nederland. Maar toen ik zo'n 30 jaar geleden op een Franse camping stond met ernaast een grote tuin waar heel veel stokrozen stonden in allerlei kleuren was ik verkocht.
Toen woonde ik nog in een bovenhuis en op balkon kan je ze echt niet krijgen, in pot willen ze niet.
Tien jaar geleden verhuisde ik naar huis met tuin en verzamelde ik aan het einde van de bloeitijd allerlei zaden. Het is echt geen makkelijke plant, wil niet overal staan.
Maar in de voortuin kwam het eerste jaar een plant en aangezien ze pas het tweede jaar bloeien wist ik pas welke het was geworden:  een zachtgele! 
Twee jaar heeft die heel mooi en met 5 stengels prachtig gebloeid.

Op andere plek had ik een gekochte bijna zwarte staan, die ook zo mooi was en in de achtertuin een donkerrode.

Door kruisbestuiving werd de gele in de 3 jaren erna zachtroze aan de randen.  Toen sloeg hij een jaar over.

Maar in 2024 was hij er weer in gele vorm.
De zwarte heb ik na die ene keer niet meer teruggezien.  De rode wel gelukkig.

De zaden kwamen ook in de tuin van de buren  terecht, maar buurvrouw liet meteen alles plantjes die opkwamen door haar man verwijderen, ze vond het zo'n lelijke plant!  Wel heeft ze veel gladiolen en die vind ik nu weer helemaal niet mooi.

Ben heel benieuwd wat 2025 me gaat brengen.  Stokrozen leven echt hun eigen leven en zoeken plekken op om zich te wortelen, dwingen kan je ze eigenlijk niet.
Beetje eigenwijs daar hou ik van

Ben weer heel benieuwd naar alle andere blogs, het is echt leuk elke maand

Lot

Collage uitdaging winter-voorjaar (8)

En nog steeds vind ik het erg leuk om mee te doen aan deze uitdaging van Conny, alhoewel het soms hoofdbrekens kost...

De te gebruiken woorden voor deze week zijn: beige-kriskras-gouden boekjes- ijsvogel-pastoor

Ik had nog weinig voorradig bij de start van deze collage en dacht 'waar vind ik gouden boekjes en een pastoor?' De rest moest wel lukken, schatte ik in...

De achtergrond is gemaakt met een restje papier en chalk in twee tinten beige.

Toen ik zat na te denken over de gouden boekjes, bedacht ik me dat er nog een restje moest liggen van de boekenleggers, die ik vorig jaar maakte. 

M.b.v. een goudstift maakte ik daar gouden boekjes van.

In mijn kast liggen best wel wat vogeltijdschriften en in één daarvan vond ik een passende ijsvogel op een tak, die ik langer heb gemaakt omdat ik hem over de hele breedte wilde hebben. 

Maar wist je ook dat een ijsvogel helemaal niet van ijzige weersomstandigheden houdt? Ik snap dus eigenlijk niet waarom ie zo heet...

Kris-kras kostte me wat moeite; ik wilde het nu ook weer niet al te letterlijk nemen.

En toen herinnerde ik me een paar pagina's waar het ging over twee foto's over elkaar heen, en wat dat voor effect gaf... Ik heb het meest passende deel (qua kleur) eruit gehaald en hier gebruikt.

En toen nog het woord pastoor... Intussen wist ik hoe ik dat zou doen en ik had er lol in.

Het is nl. zo dat ik lid ben van een Facebookgroep over katten en één van die katten heet 'meneer Pastoor'. Zijn baasje plaatst regelmatig leuke berichtjes over meneer Pastoor.

Uiteraard is meneer Pastoor zwart!

En ik wìst dat ik het plaatje dat nu op de collage is gebruikt, ergens moest hebben...

Het kostte wat zoekwerk, maar het kwam boven water.

Meneer Pastoor zit daar toch echt mooi te wezen boven op de gouden boekjes!

Wat zouden de andere dames hebben gemaakt? Ik ga bij Conny kijken voor de linkjes...

Mysterie opgelost!

Toen DH eenmaal had gezien wat een schade het mysterieuze beest (zie vorige berichten) had aangericht, had hij er flink de smoor in.

Het hield hem behoorlijk bezig en met regelmaat ging hij zachtjes de keldertrap af om te gaan kijken achter het luik dat toegang geeft tot de kruipruimte.

Allerlei aantrekkelijke hapjes (pinda's, stukjes appel) werden eerst in de buurt van de val gelegd, en later in de val. 

Maar het beest was slim en waakzaam en liep nooit ver genoeg de val in!

We zagen wel dat er e.e.a. van de hapjes was mee genomen...

Peter was er helemaal klaar mee en zag al gebeuren dat we allerlei storingen kregen omdat kabels doorgeknaagd waren. Hij haalde gistermiddag bij Welkoop een grote klem en maakte een aller smakelijkst hapje klaar nadat hij Joop (onze mollenvanger) had gebeld voor informatie.

Joop dacht n.a.v. alle details van het verhaal eigenlijk aan een bruine rat, en gaf de tip om pindakaas bij het hapje te doen. Nou, als dit geen lokaas is; rauwe kip met appel en pindakaas...

De val werd met een stukje dekzeil eronder achter het luik gezet en we hadden er nog geen hoge verwachtingen van.

We gingen eten, deden de afwas en daarna moesten we nog een uurtje weg.

Natuurlijk ging DH zodra we thuis kwamen, als eerste weer kijken!

Niet te geloven... het beest had toe gehapt!

Met een forse tik van de klem is hij buiten westen geraakt en dood gegaan...

Toch een bruine rat, dus....!

En eigenlijk vind ik het dus gewoon zielig zoals ik rat daar zie liggen... Maar het kon niet anders, want hij hoort daar natuurlijk niet en richt veel schade aan.

Het mysterie is opgelost!

Handwerkdip...

Ja, ook dat kan blijkbaar... een handwerkdip hebben! Ik voelde hem al een beetje aankomen, maar had nog wat dingetjes om mee verder te gaan. Helaas voelde ik totaal geen enthousiasme en deed ik het om maar bezig te zijn.

Ik heb al zoveel gemaakt en als je dan merkt dat je eigenlijk niets verkoopt en met de spullen blijft zitten, gaat het enthousiasme er op een gegeven moment wel van af.

Natuurlijk kan ik het allemaal aan een goed doel geven; en dat gaat uiteindelijk ook wel gebeuren. Maar er waren een heleboel projecten die ik gemaakt had met het doel om ze te verkopen en de opbrengst daarvan wilde ik overmaken op één van de goede doelen die ik steun.

Het was mijn vriendin Corrie die zei 'waarom ga je geen jasjes en vestjes maken voor Stichting Babyspullen?' Tja, waarom niet...

Ik zocht een leuk patroontje uit (dit meisjesvestje), nog gratis ook, en zocht garen op.

Leuk om eens met lila te breien ... en ook leuk hoe dit vestje van bovenaf wordt gebreid. 

De kraag komt er later aan en de mouwen ook.

De achterkant heb ik niet open gelaten.

Tja, en toen was ik eenmaal zover dat de meerderingen voorbij waren en het 'saaie' werk kwam; 9 cm tricotsteek over 100 steken... Daar moet ik me echt doorheen bijten, maar het hoort er wel bij. 

Daarom vond ik als afwisseling een haakwerkje wel leuk en laten ze nu ook graag knuffels ontvangen bij Stichting Babyspullen... Dit olifantje stond al in de wacht en de wat dikkere grijze katoen (Rowan) kon ik zo uit de voorraad pakken. Die had ik ooit eens van Nel (leidinggevende op de Kledingbank) gekregen. En zo komt alles weer goed terecht...

En tussendoor kwam er ook nog een hele leuke vraag van mijn schoondochter, maar daarover later meer...:)

Het mysterie (vervolg 3)

Er zijn al verschillende mensen geweest die zich afvragen hoe het toch is afgelopen met het mysterie in de kelder...

Voor degenen die niet regelmatig hier lezen; we hebben een diefje die zich tegoed doet aan chips en pelpinda's. Als je op het label mysterie klikt, kun je onder dit blogbericht de vorige afleveringen lezen en de foto's bekijken.

Alles wijst erop dat het niet om een onschuldig muisje gaat en een aantal lezers dachten aan een steenmarter. En we denken dat dit heel goed mogelijk is, alhoewel we niets ruiken.

Het is een tijdje rustig geweest na de prop met het witte T-shirt, maar op een dag was deze toch verdwenen en was ons monster in de doos met vogelvoer gedoken (die in de kelder staat) en waren er een heleboel pelpinda's verdwenen en lagen de netjes er als stille getuigen van de roof.

DH had geen tijd voor een grondige inspectie en we besloten een oude gele badhanddoek in het gat te stoppen en het goed in de gaten te houden.

Na verloop van een aantal dagen zagen we veranderingen en op een gegeven moment heeft het mysterieuze beestje zich een weg gevreten door de handdoek heen.

We hebben hem er weer uitgetrokken en ik heb bovenstaande foto gemaakt.

De volgende stap was dat DH een buis in de kelder iets heeft aangepast zodat hij gemakkelijker bij het gat kon komen. Hij had nog een restje cement en heeft het zo goed mogelijk dicht gemaakt, maar moest het toch nog verder opvullen met kit.

En geloof het of niet...; de kit werd weg geknaagd en weer hadden we nachtelijk bezoek.

Ja, toen was de maat toch echt vol. DH haalde een grote hoeveelheid nieuwe cement (had hij toch nodig voor een ander karweitje) en ging gewapend met een hoofdlamp, mobiel, metseltroffel en cement de kruipruimte in...

Ik zei voor de grap 'moet je geen mes mee nemen om je te verdedigen?'

Maar die beestjes zijn natuurlijk veel banger voor ons dan wij voor hen hoeven te zijn.

De boel werd vakkundig dichtgemetseld aan de andere kant en er werd van alles aangetroffen in de kruipruimte...

Zie je pelpinda's in het midden van de foto? Ik heb hem al uitgesneden, maar misschien moet je nog even klikken om te vergroten. Hij heeft daar gewoon een voorraad liggen en in gedachten zien we hem al pinda voor pinda door het gat heen brengen...

Ook geknaag aan de isolatie en de leidingen... wat een bende!

En dan ook de restanten aan de andere kant van het gat van het T-shirt en de gele handdoek.

En zelfs het schuursponsje hebben we gevonden, zie foto hieronder...

Schuursponsje midden onder

Wat DH wel heeft gezien is dat het beest onder de fundering via een spleet naar buiten kan. Daar lag een hoopje zand en andere rommel en het leek erop alsof er schuinweg een tunneltje naar boven was gegraven. Dat betekent dat hij ergens in de voortuin naar boven moet zijn gekomen. Maar waar? 

Helaas was Guus deze week op vakantie, maar volgende week gaan we natuurlijk samen buiten speuren!

En intussen heeft DH deze val gekocht en proberen we het beest te lokken...

Hij staat in de kruipruimte vlak achter het luik dat je op de tweede foto van dit bericht ziet.

We hebben hem (vanmorgen vroeg) al volop horen rommelen en knagen,,., maar nog niet op deze plek. Spannend!